Samenvatting

In de huidige samenleving zijn depressieve klachten steeds vaker een actueel thema. Meestal worden depressieve klachten in de samenleving bij volwassenen gesignaleerd, wanneer zij uitvallen in hun werk. Ook zijn depressieve klachten bij jongvolwassenen steeds vaker van toepassing, waarbij jongvolwassenen met PTSS een groter risico hebben op het ontwikkelen van depressieve klachten. Zij worstelen niet alleen met de klachten van de PTSS, maar ook met de depressieve klachten die daarmee in verbinding staan. Cliënten met PTSS en depressieve klachten hebben meestal een klein sociaal netwerk, weinig externe contacten en een verstoord dagelijks functioneren. Dit staat haaks op wat de samenleving verwacht, namelijk meedoen, participatie en gebruik maken van naasten in het proces naar zelfredzaamheid. Cliënten met PTSS en depressieve klachten hebben daardoor behandeling en begeleiding nodig van sociaal agogen om depressieve klachten te kunnen reduceren.
Het doel van het onderzoek is het vergroten van kennis en inzichten voor de sociaal agogen over wat er nodig is om depressieve klachten te kunnen reduceren bij cliënten. Om dit te onderzoeken is deze hoofdvraag geformuleerd: ‘Wat hebben de sociaal agogen binnen organisatie X nodig in de begeleiding van cliënten met PTSS om hun depressieve klachten te reduceren?’
Om de hoofdvraag te kunnen beantwoorden is er een kwalitatief onderzoek uitgevoerd. Doormiddel van literatuur is er onderzoek gedaan naar relevante literatuur, methodes en theorieën rondom depressieve klachten bij cliënten met PTSS. Dit dient als startpunt voor het onderzoek om als onderzoeker de huidige situatie te kunnen beschrijven en vanuit daar te kijken wat er nodig is voor de organisatie waarbij het onderzoek heeft plaatsgevonden. Binnen dit onderzoek zijn er vijf sociaal agogen en vier cliënten van organisatie X geïnterviewd. De resultaten van de interviews hebben geleid tot het beantwoorden van de deelvragen en vervolgens ook de hoofdvraag. De algemene conclusie van het onderzoek is dat de sociaal agogen te weinig kennis en inzichten hebben over depressieve klachten bij cliënten met PTSS en wat hiervoor nodig is. Kennis ontbreekt met betrekking tot vroegsignalering en preventie, begeleiding en behandeling. Vaak zien de sociaal agogen voornamelijk de klachten van de PTSS, maar blijven depressieve klachten onderbelicht. Deze conclusie heeft geresulteerd in aanbevelingen voor de sociaal agogen, organisatie X en eventueel vervolgonderzoek. Deze aanbevelingen zijn gericht op het verbreden van kennis, inzichten en handvatten voor de sociaal agogen van organisatie X om depressieve klachten bij cliënten met PTSS te kunnen reduceren.