Samenvatting

Sinds het begin van de participatiesamenleving is het de bedoeling dat mensen met een psychische kwetsbaarheid, die in een ggz instelling wonen, de kans krijgen om mee te doen in de maatschappij en kunnen doorstromen naar een woning en instantie buiten een ggz instelling (Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, 2019). Mensen met een psychische kwetsbaarheid kregen net als alle burgers veel eigen regie en autonomie. Ook zij moeten hun verantwoordelijkheid nemen in de samenleving. Volgens Sterk (2017) kan een te grote eigen regie de drempel naar een daginvulling soms te groot maken, waardoor er weinig tot geen daginvulling is. terwijl een daginvulling cruciaal kan zijn voor een herstelproces (Haaster, Janssen en Wijnen, 2014). Het is de bedoeling dat cliënten van de ggz een kortere tijd verblijven in een instelling en doorstromen in de maatschappij. Echter blijven cliënten vaak een langere tijd in een instelling en stagneert het doorstromen.
Zorginstelling Z werkt met herstelondersteunende zorg, waarbij ze cliënten in hun kracht willen zetten. Zorginstelling Z heeft van afdeling X milieu B een trainingsunit gemaakt, om de langdurige verblijven te verkorten en doorstroming te bevorderen. De zorgprofessionals van milieu B vinden het lastig om de cliënten te ondersteunen in hun herstelproces en te begeleiden richting het doorstromen. Zij geven aan dat de cliënten weinig initiatief nemen in hun behandeling, passief zijn, gedemotiveerd en niet actief zijn. De cliënten zijn moeilijk te motiveren en geven aan het wonen in de instelling wel ‘’prima’’ te vinden. De zorgprofessionals weten niet hoe ze de cliënten kunnen motiveren om aan hun herstel te werken zodat de cliënten kunnen doorstromen. De hoofdvraag van dit kwalitatieve onderzoek is: Hoe kunnen de zorgprofessionals binnen milieu B van afdeling X kennis en inzichten krijgen om de cliënten beter te kunnen ondersteunen in hun herstelproces, zodat de cliënten kunnen doorstromen naar een andere woning of instantie buiten het terrein en de langdurige verblijven worden verkort?

In dit kwalitatieve onderzoek is de data verzameld door middel van het houden van interviews. Voorafgaand van de interviews zijn er theoretische inzichten onderzocht en beschreven die hulp zouden kunnen bieden bij het beantwoorden op de hoofdvraag. In dit interview werd er gevraagd hoe de cliënten nu worden begeleid omtrent hun herstel en het doorstomen. Ook werd er bevraagd wat de belemmeringen zijn van het doorstromen, en wat ze nodig hebben om deze belemmerende factoren aan te pakken. Uit de interviews zijn verschillende factoren gekomen die aangepakt moeten worden. De factoren die aangepakt moeten worden zijn: Het onderwerp wonen en doorstromen moet meer worden besproken. De vrijblijvendheid moet verkleind worden, er moet meer verplichting komen. Een groter trainingsaanbod, afgestemd op de behoefte van de cliënten. Herstelondersteunende zorg en rehabilitatie moet beter geïntegreerd worden op de afdeling. En tenslotte moet er een betere samenwerking komen met de behandelaren, en een betere samenwerking met instanties buiten het terrein.