Samenvatting

Vanaf 1996 wordt er in Nederland periodiek getoetst of waterkeringen voldoen aan de vigerende
veiligheidsnormen. Dijktraject 15.3 is een primaire waterkering en is gelegen rondom Gouderak, Ouderkerk aan den IJssel en Krimpen aan den IJssel. De dijk beschermt het achterland tegen de rivier de Hollandsche IJssel. In de derde toetsronde heeft circa 7950m dijk van dijktraject 15.3 het veiligheidsoordeel “voldoet niet aan de norm” gekregen. Van het totale dijktraject is 7550m afgekeurd op het faalmechanisme macrostabiliteit binnenwaarts. Door het negatieve veiligheidsoordeel zal het dijktraject moeten worden versterkt, zodat de waterkerende functie kan worden gewaarborgd. Daarom is dijktraject 15.3 opgenomen in
dijkversterkingsproject Krachtige IJsseldijken Krimpenerwaard (KIJK). Project KIJK is op dit moment nog in de voorbereidende fase, deze loopt tot eind 2018. Daarna volgen de planvorming- en de realisatiefase. De dijk is gesitueerd op een slappe ondergrond. Daarnaast is er langs de dijk veel lintbebouwing aanwezig. Daardoor is er voor een groot deel van de dijk een oplossing in grond niet mogelijk. Toch zal in de toekomst het dijklichaam aan de wettelijke normen moeten voldoen.
Door het uitvoeren van een literatuurstudie is verdiepende kennis opgedaan over het versterken van dijken. In deze studie zijn de onderwerpen macrostabiliteit binnenwaarts, ontwerpliteratuur, glijvlakmodellen, ondergrond schematisatie en hydraulische belastingen nader onderzocht.
Voor een instabiel bebouwd dijkvak van 200m, dat onderdeel is van dijktraject 15.3, zal een oplossing worden aangedragen. Om het probleem goed inzichtelijk te krijgen is er een casestudie uitgevoerd. Daarbij zijn diverse parameters en ontwerprandvoorwaarden bepaald.
Om tot een passende oplossing te komen is er een alternatievenstudie uitgevoerd. Door middel van een brainstormsessie zijn diverse bestaande en innovatieve technieken aangedragen. Deze technieken kunnen onderverdeeld worden in vier alternatieven, te weten langsconstructies, dijkvernageling, dijkdeuvels en overige technieken. De alternatievenstudie is onderverdeeld in twee fases. In de 1e fase zijn de alternatieven beoordeeld op de toepasbaarheid in het dijkvak. Hieruit blijken langsconstructies en dijkdeuvels kansrijke oplossingen te zijn voor het instabiele dijkvak. Deze alternatieven zijn in de 2e fase verder uitgewerkt in diverse haalbare varianten. Deze varianten zijn beoordeeld op diverse criteria. Door het toepassen van een multi criteria analyse is de voorkeursvariant bepaald. De varianten bestaande uit een damwandconstructie en dijkdeuvel blijken de hoogste scores te hebben. In het kader van het onderzoek is het interessant om beide varianten uit te werken in een ontwerp.

Het ontwerp is uitgevoerd op basis van het huidige ontwerpinstrumentarium. De berekeningen van beide constructies zijn uitgevoerd met diverse softwareprogramma’s, spreadsheets en handberekeningen.

Daarbij was het niet mogelijk om binnen de gestelde grenzen van het onderzoek de dijkdeuvel te dimensioneren. Een aanbeveling voor de dijkdeuvel is om deze in een vervolgstudie te dimensioneren. Een verankerd damwandscherm kon in de ontwerpstudie wel worden gedimensioneerd. Het ontwerp van de damwand constructie ziet er als volgt uit:
• Het damwandscherm bestaat uit het planktype AZ24-700 met een lengte van 19,6 m.
• De verankering bestaat uit een groutinjectie anker (76,1 x 14,2) met een lengte van 28 m, met een
h.o.h. afstand van 2,80 m onder een hoek van 60°.
Een verankerd damwandscherm verbetert de macrostabiliteit binnenwaarts, zodat deze voldoet aan de huidige veiligheidsnormen.