Samenvatting

I. Vooronderzoek totstandkoming van energielabels
Per 1 januari 2021 wordt er een nieuwe bepalingsmethode voor de totstandkoming van energielabels
gehanteerd. Bij de nieuwe NTA 8800-methode scoort een gebouw aan de hand van drie indicatoren
zijnde de energiebehoefte, het primair fossiel energieverbruik en het aandeel hernieuwbare energie.
Deze indicatoren sluiten aan op Trias Energetica, een drietrapsstrategie voor een energiezuinig
ontwerp. De NTA 8800-methode is verwerkt in de ISSO- publicatie 75.1. Daarnaast bestaan de
rekensoftware Vabi en Uniec3 welke op basis van deze rekenmethode het energielabel bepalen.
Het energielabel bestaat uit een classificering van G tot en met A
+++++ welke wordt bepaald op basis
van de energiezuinigheid van het gebouw. De classificering is per gebruiksfunctie verschillend. Voor
een volledige kantoorfunctie wordt er een energielabel A behaald indien het gebouw minder dan
180,01 kWh/m2
/jr aan fossiele energie verbruikt. Omdat het energielabel afhankelijk is van de
hoeveelheid fossiele energie per vierkante meter per jaar zijn er geen vaste eisen omtrent het behalen
van bijvoorbeeld een minimale Rc-waarde. Goede isolatie is daarentegen wel een uitgangspunt wat
het eenvoudiger maakt een goed energielabel te behalen. Op aanvulling van de classificering worden
bij de energetische kenmerken maatregelen voorgesteld welke de energieprestatie van het gebouw
verbeteren.
II. Vooronderzoek wetgeving omtrent energielabels
Met ingang van 1 januari 2015 is elk gebouw in Nederland verplicht om bij de verkoop, verhuur of
oplevering te beschikken over een definitief energielabel. Bij deze transactiemomenten wordt door de
inspectie voor Leefomgeving en Transport gecontroleerd op de aanwezigheid van het energielabel. Per
1 januari 2021 is een vernieuwde bepalingsmethode, de NTA 8800-methode geïntroduceerd. Deze
vernieuwde bepalingsmethode vervangt de verouderde bepalingstechnieken en is gebaseerd op
Europese CEN-normen.
Specifiek voor de kantorensector is er tevens nieuwe wetgeving opgenomen, per 1 januari 2023 dient
elk kantoorgebouw over minimaal energielabel C te beschikken. Indien een kantoorgebouw niet
voldoet aan de eisen mag het vanaf deze data niet meer als kantoor worden gebruikt. Naast dat er op
korte termijn de energielabel C verplichting voor kantoren wordt ingevoerd, zijn er ook op de middel
tot lange termijn aanknopingspunten in de vorm van wetgeving. Zo geldt als uitgangspunt een
energielabel A voor de gebouwde omgeving in 2030. Met als einddoel 2050, waarin de
energievoorziening in Nederland bijna helemaal duurzaam en CO2- neutraal dient te zijn.
Echter is het beschikken over een energielabel A in 2030 op dit moment niet verplicht, zo staat in het
energieakkoord van 2013 het volgende vermeld: ‘’Voor 2030 wordt voor [bestaande] gebouwen
gestreefd naar ten minste gemiddeld label A’’. Uit deze zin valt te herleiden dat het voor de gebouwde
omgeving waaronder kantoren vallen op dit moment niet wettelijk verplicht is om in 2030 over
energielabel A te beschikken. Desondanks is het met oog op CO2- neutraliteit in 2050 verstandig om
naast de label C verplichting na te denken over verdere verduurzaming.