Samenvatting

De Nederlandse bevolking vergrijst en de verlengde levensverwachting brengt nieuwe zorgen: gezond ouder worden. Door het groeiende aantal 80-plussers stijgt de zorgvraag. Tegenwoordig werkt 1 op de 7 werknemers in de zorgsector. Als de wijze van zorgverlening niet verandert, zullen zorgverleners een hogere werkdruk ervaren als gevolg van een stijgende zorgvraag. Een oplossing die minder van arbeidskracht afhankelijk is, ligt in het gebruik van technologie en innovatie. Nieuwe zorgtechnologie toepassen zou zowel het leven van patiënten als zorgverleners verlichten. Ondanks de behoefte aan dergelijke hulpmiddelen en het succes van sommige zorgrobots, is er weinig onderzoek naar technologie en het effect op eetgedrag. Op basis van eerder onderzoek werd verondersteld dat een virtuele sociale robot (VSR) het eetgedrag van de mens kan beïnvloeden. Om het VSR-concept te onderzoeken is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: ‘In hoeverre wordt de hoeveelheid gegeten M&M’s® door vrouwelijke studenten beïnvloed door blootstelling aan een virtuele sociale robot?’. De H0 hypothese van het onderzoek luidt: ‘De VSR heeft geen invloed op de hoeveelheid M&M’s® die wordt gegeten door de studenten’, en de H1: ‘De VSR heeft invloed op de hoeveelheid M&M’s® die wordt gegeten door de studenten’.
Om het concept te onderzoeken is een verkennend onderzoek uitgevoerd waarbij 60 vrouwelijke studenten van De Haagse Hogeschool in de aanwezigheid werden gebracht van een VSR, onderverdeeld in drie verschillende eetcondities. Speciaal voor dit onderzoek, is een VSR ontworpen die lijkt op een mens. Het effect van de VSR op de hoeveelheid gegeten grammen door de proefpersonen werd gemeten om de hypothesen te testen.
Uit het onderzoek blijkt dat de VSR een effect had op het eetgedrag. Daarnaast bleek dat het gemiddelde van een snel etende VSR, ten opzichte van een niet etende VSR, met een waarde van P=0,036 een significant verschil is.
Volgens dit onderzoek reageerden de proefpersonen het meest op de aanwezigheid van de VSR in een ‘snel etende’ conditie, in vergelijking met de andere condities. Er was dus sprake van beïnvloeding door een ‘snel etende’ VSR. De proefpersonen leken minder te reageren op de aanwezigheid van de VSR wanneer er langzaam of helemaal niet werd gegeten.
Het een meerwaarde om het potentieel van de VSR verder te exploreren, omdat ouderen relatief open staan voor het gebruik van nieuwe technologie. Voor een toekomstig onderzoek wordt aanbevolen om het VSR-concept te testen bij ouderen in zorginstellingen om erachter te komen of er de VSR effect heeft op het eetgedrag. Daarnaast is het interessant om een soortgelijk uit te voeren met andere doelgroepen, zoals mensen met eetstoornissen, of kinderen om te kijken of hetzelfde effect bereikt kan worden. https://skaczebeda.wixsite.com/shees