Samenvatting

Nergens in Nederland, en misschien zelfs wel West-Europa, is een singelstructuur te vinden als die in Leiden. Niet alleen is de omvang uniek. De singelrand is ook nog mooi intact. Langs de singels vind je prachtige (historische) plekken. Naast de historische plekken zijn er verschillende parken te vinden. En dat op zo'n korte afstand van de historische binnenstad, die volledig omringd is door water. De omwonenden van de singels en bezoekers van de stad maken echter weinig gebruik van de voordelen die ze bieden. Dat komt omdat veel plekken slecht bereikbaar of zelfs ontoegankelijk zijn en omdat sommige delen er niet erg fraai bijliggen. En dat is jammer want de plekken bieden veel mogelijkheden en kansen. De meest dichtbebouwde stad van Nederland (Leiden) heeft de ambitie om deze open, onbebouwde ruimte optimaal te benutten. Samen met de stad(spartners) kan, met de juiste instelling en ambitie, het langste (binnen) stadspark van Nederland ontstaan. Om dit te bereiken hebben eerder genoemde partijen gezamenlijk het Singelplan opgesteld. In dit plan is een wandelroute uitgestippeld die het gehele stelsel van parken en historische plekken langs de Leidse Singel aansnijdt en verbindt.
Het Singelplanproject is opgedeeld in 10 deelgebieden. De afstudeeropdracht heeft betrekking op deelgebied 8: Sterrenwacht / Hortus Botanicus. Al lopende langs de 5e Binnenvestgracht is de sfeer van de Hortus ook vanaf de buitenzijde direct beleefbaar. De wandelroute loopt aan het einde van de 5e Binnenvestgracht echter dood. De route vervolgt zijn weg via een vlonderachtige/ half-verzonken constructie, door de overkluizing onder het universiteitspand, verder naar de Clusiustuin. Vanaf daar kan de rest van de Singelroute worden vervolgd. Op deze manier wordt het optimaal benutten van deelgebied 8, ruimtelijk benadrukt.
Om een dergelijk plan te kunnen verantwoorden is deze haalbaarheidsstudie uitgevoerd naar de verbinding tussen de 5e Binnenvestgracht en de Clusiustuin. Onderdeel van de haalbaarheidsstudie is het opstellen van het Programma van Eisen. De belangrijkste eisen/knelpunten binnen het project zijn het intact houden van het karakter van de 5e Binnenvestgracht, het op de juiste manier benutten van de duiker door het universiteitsgebouw én alle partijen zich in het ontwerp kunnen laten vinden.
Vervolgens is er gestart met het uitvoeren van een tweetal alternatieven & variantenstudies. In deze studies zijn, ten behoeve van het probleem, verscheidene oplossingen in de vorm van ontwerpen (alternatieven en daaruit volgende varianten) gecreëerd. Alle alternatieven zijn afgestemd op de eisen/wensen uit het Programma van Eisen. De volgende stap is het tegen elkaar afwegen van de alternatieven door middel van een Multi Criteria Analyse en de EDI-aspecten. Op deze manier zijn de twee meest geschikte alternatieven geselecteerd. De twee meest geschikte alternatieven zijn in de alternatieven & variantenstudies vervolgens uitgewerkt tot verscheidene varianten. Deze varianten zijn ten opzichte van elkaar verder afgewogen op basis van argumentatie. Dit proces leverde uiteindelijk twee winnende varianten, afgeleid van de twee meest geschikte alternatieven, op.
De winnende varianten, te weten de Vlonderbrug op paalfundering en de Duikbrug met combi-wanden van PMMA/PC, zijn verder uitgewerkt tot twee voorlopig ontwerpen. Ter ondersteuning van het ontwerp zijn er berekeningen uitgevoerd ten behoeve van zaken als de constructie en fundering. De ontwerpen kunnen in overleg met de andere betrokken partijen eventueel aangepast en eventueel verder uitgewerkt tot definitieve ontwerpen.