Samenvatting

Het signaleren van een problematische gehechtheid, hoe vanzelfsprekend is dit eigenlijk? In dit onderzoek wordt er gekeken naar de wijze waarop jeugdbeschermers bij Jeugdbescherming Noord de problematische gehechtheid signaleren en welke ondersteuning de jeugdbeschermers hierin nodig hebben. De thema’s deskundigheid, hulpmiddelen en ondersteuning vanuit de organisatie zijn in de deelvragen naar voren gekomen en gelden als leidraad voor het onderzoek.
Maar wat is hechting? Hechting is een duurzame emotionele band tussen de jeugdige en zijn ouder op basis van opgedane ervaringen. Bij cliënten van JB Noord is er vaak iets gestagneerd in het hechtingsproces, we spreken dan van een problematische gehechtheid.
En wat is signalering? Hoe komt een goede signalering tot stand? Signaleren is het herkennen van belemmerende factoren in de sociale omgeving van cliënten. Verschillende factoren kunnen hierbij een rol spelen. Een goede signalering kan alleen wanneer er geen werkdruk, een goede samenwerking, de ontwikkelingen worden gevolgd en er een goed intakesysteem is.
Zijn daar ook hulpmiddelen voor? Voor het signaleren van de problematische gehechtheid door jeugdbeschermers zijn hulpmiddelen beschikbaar die kunnen ondersteunen, namelijk: instrumenten, (interne en externe) scholing, gedragswetenschappers en praktijkbegeleiders.
De doelstelling van het onderzoek is het inzichtelijk maken wat de jeugdbeschermers nodig hebben om hechtingsproblematiek bij cliënten te signaleren, zodat de cliënten worden voorzien van de meest passende hulpverlening met als doel om het aantal probleemgezinnen te laten afnemen. Deze doelstelling wordt nageleefd aan de hand van de volgende onderzoeksvraag: Wat hebben jeugdbeschermers nodig om hechtingsproblematiek te kunnen signaleren bij cliënten van Jeugdbescherming Noord?