Samenvatting

Dit adviesverslag voortkomend uit een praktijk en literatuuronderzoek is geschreven aan het VGN. De onderzoeksvraag die centraal heeft gestaan binnen dit proces is als volgt;
‘Hoe kunnen we sociaal werkers handvatten bieden om werkgevers van kleine en middelgrote bedrijven te ondersteunen om mensen met een lichtverstandelijke beperking te begeleiden in de proefperiode aanlopend naar reguliere werk’
Mensen met een LVB kunnen zich soms niet verder ontwikkelen binnen dagbesteding, maar de stap naar een betaalde 'reguliere' baan lijkt soms nog te groot. Daarnaast lijkt in de samenleving minder tolerantie te bestaan voor 'anders' zijn. Ondanks de missie van de overheid dat iedereen 'gewoon mee zou mogen doen' en de wetten om dit te stimuleren, wordt in de praktijk vaker gekeken naar professionele hulp of specifieke voorzieningen om mensen met een LVB aan het werk te krijgen. Zonde want mensen met een LVB geven aan dat (deels) regulierwerk aanzien, identiteit en een gevoel van waarde geeft.
Werken bij een kleine en middelgrote bedrijven lijkt passend voor mensen met een LVB, maar in de praktijk blijkt dat vooral de proefperiode ervoor zorgt dat dit geen blijvende oplossing is. Juist in deze proefperiode, waarin je elkaar moet leren kennen, is het cruciaal dat communicatie en bejegening goed verlopen zodat er een veilige werksfeer gecreëerd kan worden. Uit onderzoek is gebleken dat werkgevers, maatschappelijke organisaties en de overheid een ‘blinde vlek’ hebben. Hierdoor wordt er vaak te weinig rekening gehouden met de beperktere capaciteiten en vaardigheden van de doelgroep.
Werkgevers geven aan open te staan voor de doelgroep maar handvatten te missen om de doelgroep juist te begeleiden. Begeleiding vanuit de overheid en andere organisaties voor dit proces is vaak niet voldoende en is met regelmaat gericht op de cliënt en niet op de werkgever of de interactie tussen beide. Hier is bij ons de vraag ontstaan om te kijken naar het ondersteunen van de werkgever in de begeleiding van de werknemer met een LVB.
In het praktijk en literatuur onderzoek komt naar voren dat vooral duidelijke communicatie tussen werkgever en werknemer belangrijk is, zoals de cliënten in het onderzoek benoemen; ‘ doe maar gewoon, maar dan een beetje langzamer’ is passend voor de communicatie en omgang met de doelgroep. Ook basiskennis over mensen met een lichtverstandelijke beperking draagt bij aan een betere samenwerkingsrelatie, er kan wederzijds begrip ontstaan. De cliënt heeft baad bij een veilige werksfeer. Betrouwbaarheid in de samenwerkingsrelatie en een vertrouwde omgeving voor de cliënt heeft een positieve bijdrage. Ook komt er in het onderzoek naar voren dat er aandacht moet zijn voor de collega’s van de werknemer met een LVB.
Na aanleiding van het literatuur en praktijkonderzoek hebben we een passend product vormgegeven namelijk: ‘ Waaier voor werkgevers over de omgang met iemand met een lichtverstandelijke beperking' Hierin worden de volgende onderwerpen beschreven; algemene kenmerken over iemand met een LVB, communicatie, veilige werksfeer, doe maar gewoon en de collega’s. De opzet van de hoofdstukken zijn kort en bondig zodat het direct toepasbaar is in de praktijk. Deze hoofdstukken worden ondersteund met uitspraken en voorbeelden vanuit de praktijk. Belangrijk voor het vormgeven van het product was de stem van de cliënt.