Samenvatting

De onderzoeksvraag die wordt beantwoord in dit onderzoek is: ‘’Met welke interventie kan de reintegratie van gedetineerde jongvolwassen vaders binnen het gezin worden verbeterd, wat leidt tot
een positieve gezinsrelatie?’’.
Deze vraag is beantwoord aan de hand van de methode Design Thinking. Deze methode is opgedeeld
in fases. De empathise en define fase, de ideate fase en de prototype/ test fase. In de bovenstaande
fases zijn er diepte-interviews gehouden met gedetineerde jongvolwassen vaders en zijn er
focusgroepen gehouden met de doelgroep. Daarnaast is er georiënteerd op verdiepende literatuur.
Uit de resultaten van de diepte-interviews komt naar voren dat vaders behoefte hebben aan
verschillende aspecten die te maken hebben met gezinsrelaties. Een aspect dat duidelijk veel naar
voren is gekomen tijdens de diepte-interviews is dat de gedetineerde vaders behoefte hebben aan
een betere re-integratie binnen de gezinssituatie. Door te werken aan een goede re-integratie zal dat
ervoor zorgen dat de relaties binnen het gezin worden verbeterd en de gevolgen van detentie
beperkt kunnen blijven voor zowel vader als kind.
Vanuit de resultaten is er een ondersteunend product ontwikkeld samen met de doelgroep. Het
ondersteunend product is een werkboekje voor het gezin van een gedetineerde jongvolwassen
vaders. Dit werkboekje zal het re-integratieproces binnen de gezinssituatie helpen verbeteren. Aan
de hand van het werkboekje worden de gezinnen getriggerd om te communiceren over het reintegratieproces en de verwachtingen die zij daarbij hebben. Tijdens het communiceren binnen het
gezin is er aandacht voor het kind. Hoe meer er gecommuniceerd wordt binnen het gezin hoe meer
de ouders kunnen laten blijken waarom zij bepaalde beslissingen nemen. De gezinscommunicatie
zorgt ervoor dat het gezin beter kan functioneren (Scholte & Van der Ploeg, 2017).
De conclusie en antwoord op de onderzoeksvraag is het in de praktijk brengen van het ontworpen
werkboekje dat gericht is op het verbeteren van re-integratie.
Daarentegen zijn er enkele discussiepunten op het onderzoek. Het eerste discussiepunt is de relatief
kleine steekproef. Doordat de steekproef relatief klein is, is het de vraag of de resultaten
representatief zijn voor alle gedetineerde jongvolwassen vaders. Daarnaast is het interviewschema
gericht op tijdsdimensies en niet specifiek op gezinsrelaties. Ook kan er tijdens de focusgroepen
groepspolarisatie zijn ontstaan. Dit zou invloed hebben kunnen gehad op de betrouwbaarheid van
het onderzoek. Het laatste discussiepunt is dat het product is getest bij de gedetineerde vaders en
niet bij het hele gezin terwijl het ondersteunend product is gericht op het gehele gezin.
Er zijn ook enkele punten die het uitgevoerde onderzoek sterker maken. De methode Design Thinking
wordt als een passende methode gezien binnen dit onderzoek. Daarnaast is het ontwikkelde product
makkelijk toepasbaar in de praktijk. Vervolgens zijn er nog enkele aanbevelingen gegeven. De
belangrijkste aanbeveling is om het ondersteunende product in de praktijk te brengen zodat de reintegratie van gedetineerde jongvolwassen vaders beter zou verlopen. Hierbij is het belangrijk dat
het product wordt geëvalueerd en zo nodig aangepast. Daarnaast wordt aanbevolen om het product
te gaan gebruiken in combinatie met het ontwikkelde ‘trainingstool’ voor een betere re-integratie
binnen het gezin.