Samenvatting

De gemeente Lansingerland is een fusiegemeente bestaande uit Berkel en Rodenrijs, Bleiswijk en Bergschenhoek. Binnen deze drie dorpskernen vindt problematiek van jeugdgroepen plaats. Er komen steeds meer klachten en meldingen binnen bij het team Veiligheid & APV. Sinds kort zijn de groepen in kaart gebracht en wordt er gekeken naar de juiste aanpak. Zo is er ook nagedacht over de maatregelen uit de Wet maatregelen bestrijding voetbalvandalisme en ernstige overlast ofwel artikel 172a Gemw. Deze maatregelen houden een gebiedsverbod, groepsverbod en meldingsplicht in.

De gemeente wilt weten of deze maatregelen geschikt zijn voor leden van problematische jeugdgroepen. Daarnaast wil zij weten op welke manier zij deze maatregelen het beste kan opleggen. Het doel van dit onderzoek is om de gemeente Lansingerland te adviseren over hoe zij om kan gaan met het opleggen van bestuurlijke maatregelen uit de Wet maatregelen bestrijding voetbalvandalisme en ernstige overlast (hierna: Wet MBVEO) aan leden van problematische jeugdgroepen. Dit advies wordt gegeven door de beantwoording van de centrale vraag: ‘Wat is, op grond van literatuur- en jurisprudentieonderzoek en interviews, te adviseren betreffende de meest efficiënte en effectieve manier voor de gemeente Lansingerland om bestuurlijke maatregelen uit de Wet maatregelen bestrijding voetbalvandalisme en ernstige overlast op te leggen aan leden van een problematische jeugdgroep?’ Dit onderzoek wordt verricht door middel van literatuuronderzoek, jurisprudentieonderzoek van de rechtbanken en de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State en interviews bij andere gemeenten en de politie.

Uit dit onderzoek blijkt dat voor er naar de maatregelen uit de Wet MBVEO kan worden, eerst onderzocht moet worden welke mogelijkheden de APV en de Gemeentewet bieden. Dit vloeit voort uit de jurisprudentie. Volgens alle geïnterviewde medewerkers van andere gemeenten is het opleggen van een gebiedsverbod uit de Wet MBVEO, op grond van artikel 172a Gemw, het meest geschikt om de problematiek met betrekking tot jeugdgroepen te bestrijden. Echter is deze maatregel pas geschikt indien andere maatregelen al uitgeput zijn. De Wet maatregelen bestrijding voetbalvandalisme en ernstige overlast moet gezien worden als een ultimum remedium. Er zijn een aantal gemeenten die een beleidsregel hebben waarbij er eerst meerdere malen een wijkverbod, op grond van de APV, wordt opgelegd. Daarna kan pas doorgepakt worden naar het gebiedsverbod uit de Wet MBVEO. Het groepsverbod en de meldingsplicht zijn om verschillende redenen niet geschikt voor de problematiek met jeugdgroepen.

Indien ervoor gekozen wordt om een gebiedsverbod op te leggen, zijn er een aantal eisen waaraan voldaan dient te worden. Natuurlijk dient er voldaan te worden aan de eisen die de wet stelt, maar daarnaast dient er ook oog te zijn voor het dossieropbouw, proportionaliteit, subsidiariteit, zorgvuldigheid en de combinatie van de duur, ernst en frequentie van de overlast. Dit volgt uit de jurisprudentie. Indien deze eisen allemaal op de juiste manier worden toegepast, zal het besluit in recht standhouden bij de rechter.

Er kan geconcludeerd worden dat de maatregelen uit de Wet MBVEO gezien moeten worden als een hulpmiddel bij de aanpak van jeugdgroepen. De maatregelen zijn op zichzelf niet het wondermiddel om de problematiek te laten verdwijnen. Door verschillende passende maatregelen met elkaar te combineren, kan er een goede aanpak gekozen worden. Denk hierbij aan zorg bieden, bestuursrechtelijke maatregelen en strafrechtelijke maatregelen. Er dient rekening te worden gehouden met de eisen die de rechter stelt aan een dergelijke maatregel. Indien de gemeente samen met haar partners kiest om een dergelijk gebiedsverbod op te leggen staat er verderop in het rapport een concept besluit. Dit besluit bevat alle eisen die de wet en de jurisprudentie aan het gebiedsverbod stellen.