Samenvatting

Net als individuen heeft een samenleving veiligheid nodig om te kunnen
functioneren. De vraag is echter in hoeverre dit maakbaar is. Over het creëren,
borgen of accepteren van een mate van veiligheid - naargelang het
maakbaarheidideaal hoger of lager in het vaandel staat - lopen de visies uiteen.
Vanuit de politieke hoek, onder invloed van de roep om resultaten en daadkracht
en de politieke interpretatie van resultaten van landelijke verkiezingsuitslagen,
lijkt er sprake te zijn van een hoge mate van maakbaarheid (Zie ondermeer van
Gunsteren 2008, p. 70 en Trommel 2009). In de wetenschappelijke hoek vinden
we een meer gematigde kijk op de maakbaarheid van veiligheid (Zie ondermeer:
Vanderveen 2006, Van Noije en Wittebrood 2008 en Terpstra en Van der Vijver
2005).
Vanuit de master ‘Besturen van veiligheid’, als variant op de master
‘Bestuurskunde’ aan de Vrije Universiteit, is mijn interesse gegroeid naar de
vraag hoe de werelden van wetenschap en bestuur elkaar voor vraagstukken
rond maatschappelijke veiligheid, meer tot een synthese kunnen leiden. Hiertoe
zie ik in het onderwerp risicoperceptie rondom sociale onveiligheid een zeer
grote kans.