Aflibercept en ranibizumab bij diabetisch macula oedeem
Het effect van beide behandelingen op de visusWij hanteren het label Open Access voor onderzoek met een Creative Commons licentie. Door een CC-licentie toe te kennen, geeft de auteur toestemming aan anderen om zijn of haar werk te verspreiden, te delen of te bewerken. Voor meer informatie over wat de verschillende CC-licenties inhouden, klik op het CC-icoon. Alle rechten voorbehouden wordt gebruikt voor publicaties waar enkel de auteurswet op van toepassing is.
Aflibercept en ranibizumab bij diabetisch macula oedeem
Het effect van beide behandelingen op de visusWij hanteren het label Open Access voor onderzoek met een Creative Commons licentie. Door een CC-licentie toe te kennen, geeft de auteur toestemming aan anderen om zijn of haar werk te verspreiden, te delen of te bewerken. Voor meer informatie over wat de verschillende CC-licenties inhouden, klik op het CC-icoon. Alle rechten voorbehouden wordt gebruikt voor publicaties waar enkel de auteurswet op van toepassing is.
Samenvatting
Doelstelling: In deze studie wordt behandeling met de vasculair-endotheliale groeifactor-remmers aflibercept 2.0 mg en ranibizumab 0.3 mg/0.5 mg met elkaar vergeleken. Hierbij wordt gekeken naar het effect van beide behandelingen op de visus na een jaar, gemeten met de Early Treatment Diabetic Retinopathy Study-kaart (ETDRS-kaart) bij patiënten met diabetisch macula oedeem (DMO).
Methode: Voor deze literatuurstudie is gezocht op de online databank PubMed, waarna artikelen geselecteerd zijn aan de hand van diverse in- en exclusiecriteria. De betrouwbaarheid van de artikelen werd getoetst door middel van kritische beoordeling.
Resultaten: Er werden 1508 artikelen gevonden, waarvan er na exclusie 6 overbleven. 1 studie onderzocht zowel aflibercept als ranibizumab, 1 studie onderzocht alleen aflibercept en 4 studies gingen over ranibizumab. Aflibercept gaf een visusverbetering tussen de 8.0 met een standaarddeviatie (±) van 7.6 en 18.9 (±11.5) ETDRS-letters, terwijl ranibizumab een verbetering gaf tussen de 5 (interquartile range (IQR) 0-10) en 14.2 (±10.6) ETDRS-letters bij patiënten met DMO.
Conclusie: Behandeling met ranibizumab of aflibercept bij patiënten met DMO resulteert in visusverbetering. Door de limitaties in deze studie is onvoldoende duidelijk welke behandeling de meeste visusverbetering geeft na 1 jaar bij patiënten met DMO. Wel blijkt het effect van beide behandelingen groter te zijn bij een lagere baseline-visus dan bij een hogere baseline-visus.
Organisatie | Hogeschool Utrecht |
Opleiding | Oogzorg |
Afdeling | Paramedische Studies |
Datum | 2017-02-15 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |