Samenvatting

Doelstelling: Deze literatuurreview analyseerde de invloed van de parameters controle over de oogstand en stereozien als indicaties voor strabismuschirurgie bij kinderen met een intermitterende exotropie.

Methode: De artikelen werden gescreend aan de hand van verschillende in- en exclusiecriteria en vervolgens kritisch beoordeeld door middel van de risk of bias tool. De controle over de oogstand werd bepaald met het classificatiesysteem (herziene) Newcastle Control Score (NCS). De controle over de oogstand werd onderverdeeld in een goede ((herziene) NCS ≤3) en slechte controle over de oogstand ((herziene) NCS ≥4). Het stereozien werd bepaald door middel van verschillende orthoptische stereotesten en onderverdeeld in negatief of positief stereozien.

Resultaten: In deze literatuurreview werden vier artikelen geselecteerd. De berekende Odds Ratio van deze literatuurreview, gebaseerd op twee artikelen (totaal 605 patiënten), toonde aan dat de patiënten met een slechte controle over de oogstand een significant grotere kans (OR 10.9, 95% BI 4.9 tot 24.5) hadden op strabismuschirurgie dan de patiënten met een goede controle over de oogstand. De geselecteerde artikelen beschreven geen drempelwaarde van stereozien als indicatie voor strabismuschirurgie.

Conclusie: Uit deze literatuurreview werd geconcludeerd dat kinderen met een slechte controle over de oogstand een grotere kans hadden op de indicatie voor strabismuschirurgie dan kinderen met een goede controle over de oogstand. In de geselecteerde artikelen van deze literatuurreview stond onvoldoende beschreven over de parameter stereozien als indicatie voor strabismuschirurgie bij kinderen met een intermitterende exotropie, om hierover een conclusie te trekken.