Samenvatting

In 2021 verbleven 6.810 kinderen in een asielzoekerscentrum in Nederland. Veel van hen hebben traumatische gebeurtenissen vóór, tijdens of na de vlucht meegemaakt. Het bieden van hulp in de periode na hun vlucht is belangrijk, omdat deze periode van grote invloed is op het al dan niet ontstaan van psychische problemen door gebeurtenissen voor of tijdens hun vlucht. Vanuit de wens uit de beroepspraktijk om een beeldend therapietraject beter bij deze doelgroep aan te laten sluiten, staat in dit onderzoek de volgende hoofdvraag centraal:
Hoe kan beeldende therapie asielzoekerskinderen in de basisschoolleeftijd ondersteunen tijdens hun verblijf in een asielzoekerscentrum in Nederland?
Door middel van literatuuronderzoek en interviews met asielzoekerskinderen, hun ouders en beeldend therapeuten die zelf als asielzoeker naar Nederland zijn gekomen, is in dit onderzoek nagegaan hoe asielzoekerskinderen in de basisschoolleeftijd hun verblijf in een asielzoekerscentrum in Nederland ervaren, welke kenmerken, doelen, therapeutische houding en creatieve werkvormen binnen de beeldende therapie bij hen aansluiten en wat beeldende therapie voor hen kan betekenen. Vanuit de resultaten van dit onderzoek kan geconcludeerd worden dat beeldende therapie asielzoekerskinderen een mogelijkheid kan bieden om zich te uiten zonder woorden. Een liefdevolle, veilige en vertrouwde relatie tussen het kind en de therapeut is hierbij cruciaal. Aangezien het toekomstperspectief en de leefomstandigheden van asielzoekerskinderen onzeker zijn, is het belangrijk de doelen en werkvormen te richten op stabiliseren en af te stemmen op het kind als individu. Door beeldende therapie kunnen asielzoekerskinderen zodoende beter toegerust worden voor hun dagelijks leven.