Samenvatting

Dit onderzoek levert een bijdrage aan de theoretische onderbouwing van de inzet van muziektherapie bij de regulatie van stress in de sport om de prestaties en welbevinden van sporters te verbeteren. Dit ten behoeve van de praktijkvelden van vaktherapie, sportpsychologie en topsport. Het betreft een kwalitatief, eclectisch ontwikkelingsonderzoek met respondenten en een literatuurstudie. Daarbij is er een interventie ontwikkeld als eindproduct, om hetgeen wat onderzocht is in de praktijk van de vaktherapeut te kunnen brengen.
Er is in kaart gebracht wat muziektherapie kan betekenen voor de prestaties en het welbevinden van sporters met behulp van de regulatie van hun stressniveau. De gegevens uit de interviews met respondenten uit de sportwereld en de muziektherapie zijn door middel van een kwalitatieve data-analyse verwerkt. Uit het onderzoek komt naar voren dat stress emotioneel zowel positief als negatief ervaren kan worden. Stress wordt fysiek ervaren door middel van het arousalniveau en mentaal in de domeinen cognitie en emotie. De mentale en fysieke ervaringen van stress kunnen niet los van elkaar gezien worden. Sporters kunnen leren hun optimale stressniveau voor prestatie en welbevinden waar te nemen. Het optimale stressniveau wordt ervaren wanneer iemand zelf weet en kan aangeven dat men zich goed voelt, wat er goed voelt en gemotiveerd is. Het optimale niveau van stress verschilt per persoon. Door middel van muziek kan stress verhoogd en verlaagd worden naar het optimale stressniveau. Het is belangrijk dat een muziektherapeut met een sporter stapsgewijs eerst gaat werken aan het signaleren van fysieke en mentale stress, om vanuit daar aan de regulatie van stress te kunnen werken door middel van een muziektherapeutisch aanbod. De combinatie van persoonlijk muziektherapeutisch werken aan het signaleren en reguleren van stress in actieve vorm en het zelfstandig inzetten van muziek in receptieve vorm verbeteren mogelijk de prestaties en het welbevinden van een sporter.