Samenvatting

In het forensisch werkveld is er in toenemende aandacht voor de combinatie van kracht- en herstelgerichte zorg met een risicobewuste werkwijze. Zo ook vanuit het kwaliteitskader forensische zorg wat enerzijds stelt dat de begeleiding in klinische en ambulante setting methodisch gericht moet zijn op het reduceren van het recidiverisico, maar ook een kracht- en herstelgerichte benadering moet hanteren. Dit stelt ook BW/MO-organisaties, zoals Stichting Exodus waar dit onderzoek is uitgevoerd, voor de uitdaging deze methodes te combineren. Risicobewust werken gebeurt nu in deze sector vaak nog onvoldoende, daar kracht- en herstelgerichte zorg vaak leidend is.

Middels dit kwalitatief praktijkgericht onderzoek is duidelijk geworden dat Exodus sterk intuïtieve professionals heeft, die (onbewust) al vaardigheden inzetten voor risicobewust werken. Echter, de nadruk op krachten zorgt voor een variatie aan kennis over forensisch werken, wat leidt tot impliciet risicobewust werken dat nog niet bewust en consistent gebeurt. Hiermee wordt het evidence-based handelen beperkt, wat kan resulteren in onjuiste beoordelingen en beslissingen waardoor risico’s mogelijk niet adequaat worden beheerst. Er wordt vanuit zorg en aandacht voor krachten gehandeld, wat wordt gedreven vanuit de krachtmethodiek, maar dat soms leidt tot beperkte risicosignalering en -management. In het signaleren van de risico’s lijkt daardoor de relatie met recidive niet altijd inzichtelijk. Het onderzoek onderstreept dan ook het belang van het creëren van een cultuur waarin kracht- en herstelgericht werken op een gebalanceerde manier wordt gecombineerd met risicobewust werken.