Samenvatting

Dit onderzoek richt zich op de vraag: hoe ervaren schrijftolkgebruikers typefouten in schrijftolkteksten? Ik voer dit afstudeeronderzoek uit voor de opleiding Tolk Nederlands Gebarentaal. Daarnaast ben ik tweedejaars schrijftolkstudent, wat een aanleiding was om dit onderwerp te kiezen.

Het onderzoek begint met een literatuuronderzoek. Hieruit blijkt dat dove en slechthorende mensen fouten in bijvoorbeeld ondertiteling op tv als storend ervaren. Dit onderzoek richt zich specifiek op schrijftolkteksten. Hiervoor heb ik een enquête en interview in combinatie met de vignettenmethode uitgevoerd om de onderzoeksvraag te beantwoorden. De enquête bestond uit zinnen met elk een woord dat een fout bevatte. Deze fouten werden gecategoriseerd in vijf groepen: spatiefouten, klinkerfouten, begin- , midden en eind medeklinkerfouten. Bij het interview heb ik vignetten laten zien van schrijftolkteksten en daarbij algemene vragen gesteld over hun ervaringen.

Uit de resultaten van de enquête blijkt dat er weinig verschil zit tussen de vijf categorieën. De spatiefouten worden als minst storend geacht en de categorie klinkerfouten wordt als meest storend geacht. Uit de resultaten van de interviews blijkt dat teksten waarbij de fouten meteen worden gecorrigeerd als minst storend worden geacht. Teksten waarbij fouten blijven staan worden als meest storend geacht. Schrijftolkgebruikers geven aan dat het belangrijker is in formele situaties om woorden foutloos te typen als het gaat om vaktermen.

Tot slot reflecteer ik op het onderzoeksproces waarbij ik aandacht besteed aan de beperkingen van het onderzoek. Een van de beperkingen is dat de vignetten niet van geluid zijn voorzien, wat invloed heeft gehad op de resultaten. Uit de reflectie volgt de aanbevelingen voor betrokken personen of organisaties bij de doelgroep schrijftolkgebruikers. Een nascholing gericht op typefouten is een van de aanbevelingen.