Summary

De samenwerking met ouders en jongeren is van belang in de jeugdhulpverlening, maar soms willen mensen niet mee werken. Door een slecht lopende samenwerking komt een positieve uitkomst voor de hulpverlening in gevaar. Daarom is er in dit onderzoek gekeken naar het in kaart brengen van de relatie tussen de ouders, begeleiding en jongeren. Door het in kaart te brengen van de onderlinge verbanden werd de centrale onderzoeksvraag beantwoordt, deze onderzoeksvraag luidde: “Hoe kan de begeleiding van woon- en behandelgroep het Anker cliënten, gedurende hun verblijf bij Juvent, ondersteunen in hun relatie met ouders op gebied van netwerkondersteuning?”
Het onderzoek werd verricht op woon- en behandelgroep het Anker van Juvent en werd uitgevoerd door middel van een kwalitatief onderzoek, dit betekent dat er gekozen is voor het afnemen van interviews met de respondenten. Uit de resultaten bleek dat de samenwerking met ouders in het algemeen goed kan verlopen, maar dat er veel factoren de samenwerking kunnen aantasten. Hierbij kan de problematiek van de jongeren en/of die van de ouders zelf een probleem vormen.
Geconcludeerd kon worden dat de ouders toch betrokken moeten worden in de hulpverlening en dit doen de begeleiders door contact op te zoeken en open te staan voor contact. De begeleiding luistert en ze bieden advies en tips. Ze gaan gesprekken aan met de ouders in het belang van het kind. Eén van de aanbevelingen uit dit onderzoek beschrijft het stellen van verplichtingen voor ouders als voorwaarden voor het behandelen van hun kind.