Samenvatting

Ondanks internationale en nationale wet- en regelgeving komt het nog steeds veel voor dat beschermde uitheemse diersoorten Nederland in- en uitgevoerd worden. De dierenwelzijnsorganisatie WSPA, wil hier verandering in brengen. Het doel van dit onderzoek is dan ook om te kijken hoe deze internationale wetgeving is geïmplementeerd in de Nederlandse wet- en regelgeving en hoe Nederlandse overheidsinstellingen de internationale handel in beschermde uitheemse diersoorten aanpakken. Op deze manier krijgt de WSPA inzicht in de juridische situatie en kan de WSPA een passende campagne opzetten.

In de Nederlandse Flora- en faunawet (Ffw) staan de bepalingen uit het CITES-verdrag en de EU-verordening opgenomen. De Ffw gaat echter verder dan de internationale regels door een daadwerkelijke verbodsbepaling op te nemen en een groter aantal diersoorten te beschermen.

Voor de eisen voor het invoeren van beschermde uitheemse diersoorten verwijst de Ffw naar de Regeling vrijstelling. In deze regeling staan een aantal eisen, maar de regeling verwijst voornamelijk naar de EU-verordening. Ook hier is dus sprake van een gelaagde aanwijzing van verantwoordelijkheden en bevoegdheden.
Door de gelaagde wijze van aanwijzing van beschermde uitheemse diersoorten en door te verwijzen naar de eisen in de EU-verordening is de internationale wet- en regelgeving op juridisch juiste wijze geïmplementeerd in Nederland. Het is echter lastig voor de uitvoerende instanties om invulling te geven aan de internationale en nationale wet- en regelgeving, doordat er veel beleidsvrijheid, verschillend beleid en complexiteit bestaat. Het is dan ook van belang dat de wetgever zorgt voor een goed geïntegreerde wet- en regelgeving, waaruit duidelijk blijkt wanneer er sprake is van een beschermd uitheems dier en wanneer deze diersoort ingevoerd mag worden.