Samenvatting

In november 2009 en vervolgens in februari 2010 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat er geen gebruik meer mag worden gemaakt van een formule voor het vaststellen van de schadevergoeding bij kennelijk onredelijk ontslag. De Hoge Raad was van mening dat een formule niet de juiste maatstaf was voor het begroten van een schadevergoeding. Een formule laat bepaalde factoren achterwege die van belang zijn bij het vaststellen van de schadevergoeding kennelijk onredelijk ontslag. Deze uitspraken van de Hoge Raad hebben voor veel onduidelijkheid gezorgd binnen de rechtspraktijk. Toen de Hoge Raad oordeelde dat geen gebruik mocht worden gemaakt van een formule, werd aangegeven dat voor het begroten van de schadevergoeding gebruik moet worden gemaakt van Boek 6 BW, de vergoeding dient naar billijkheid te worden begroot. Echter werd daarbij geen richtgevend advies gegeven, zodat duidelijk zou zijn hoe deze formule naar billijkheid begroot dient te worden. Gevolg is dat de rechter niet weet hoe een schadevergoeding bij kennelijk onredelijk ontslag vastgesteld moet worden, waardoor de schadevergoeding in verschillende uitspraken ver uiteen loopt. De verschillen liggen niet alleen in de bedragen die worden toegekend, maar ook in de factoren die leiden tot kennelijk onredelijk ontslag en de factoren en omstandigheden die leiden tot de hoogte van de schadevergoeding.