Samenvatting

Ouders zijn wettelijk verplicht om naar draagkracht te voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding van minderjarige kinderen. Bij een echtscheiding zijn echtgenoten verplicht om afspraken te maken over de wijze waarop zij deze kosten na de echtscheiding zullen verdelen. Vaak spreken de echtgenoten af dat de ene ouder door het betalen van kinderalimentatie aan de andere ouder bijdraagt in de kosten voor de kinderen. Bepalend voor de hoogte van de kinderalimentatie zijn de kosten van verzorging en opvoeding van de minderjarige kinderen (de behoefte) en de draagkracht van beide ouders om daarin te voorzien. De kosten van verzorging en opvoeding van de minderjarige kinderen worden bepaald aan de hand van behoeftetabellen, waarin is weergegeven welk aandeel ouders maandelijks hebben in deze kosten. Deze behoeftetabellen worden herzien en dat vormde de aanleiding voor dit onderzoek. In het onderzoek is het juridisch kader onderzocht, d.w.z. de berekeningssystematiek van kinder- en partneralimentatie en de huidige wijze waarop de behoefte van minderjarige kinderen wordt bepaald. Daarnaast is in de praktijk onderzocht welke knelpunten ervaren worden bij de huidige wijze waarop de behoefte van minderjarige kinderen wordt bepaald en welke veranderingen de herziening van de behoeftetabellen teweeg brengt in de wijze waarop de behoefte van minderjarige kinderen wordt bepaald. Naar aanleiding van deze onderzoeksresultaten is inzichtelijk gemaakt welke gevolgen de herziening van de behoeftetabellen heeft voor de berekeningssystematiek van kinder- en partneralimentatie en zijn er aanbevelingen gedaan aan de mediators van Zenon Scheidingsdesk over het aanpassen van de werkwijze.