Samenvatting

Ondernemende en moderne notarissen zien toekomst in het digitaliseren van de totstandkoming van de notariële akte. Het huidige recht biedt daarvoor nog niet de benodigde zekerheid. Hierdoor is er een duidelijk wettelijk kader vereist. Het voorgaande leidt tot de centrale vraag:

In hoeverre mogen authentieke notariële akten via internet tot stand komen (van het eerste contact tussen de notaris en de cliënt tot aan het passeren van de akte), gelet op de huidige wet- en regelgeving en in het bijzonder de wettelijke verplichtingen van de notaris op grond van de Wna en Vbg?

De conclusies van het onderzoek zijn als volgt:
Bij digitalisering is de notaris verplicht tot naleving van zijn notariële plichten. Deze plichten laten in beginsel het digitaliseren van de totstandkoming van de akte toe, met uitzondering van de vorm en passering van de akte. Het eerste contact tot aan het laten kennisnemen van de conceptakte mag worden gedigitaliseerd. Hoogstpersoonlijke rechtshandelingen en akten mogen, in tegenstelling tot standaardsituaties, niet worden gedigitaliseerd. Een menselijke blik en beoordeling zijn daarbij vereist.

Aanbevolen wordt om nieuwe voorschriften op te nemen in nader op te stellen stukken, te weten een verordening, stappenplan en checklist. Zo kan worden gewaarborgd dat er digitaal een deugdelijke informatieverschaffing, Belehrung en wilscontrole plaatsvindt. Een verplicht fysiek contactmoment en verzwaarde Belehrungsplicht wordt ook aanbevolen. Ook wordt aanbevolen om feitelijk complexe dienstverlening niet te digitaliseren en hiervoor toetsingscriteria op te stellen. Als slotaanbeveling wordt gegeven dat er vervolgonderzoek dient te worden gedaan naar de wijze waarop ICT kan worden toegepast op het digitaliseren van de akte, passering en bewaring.