Samenvatting

Op 1 januari 2007 is de Wmo van kracht geworden. De Wmo zorgde voor een omslag bij de gemeenten. In de wet werden (nieuwe) regels betreffende de maatschappelijke ondersteuning beschreven, waarbij de rol van de gemeenten werd versterkt. Van de ene op de andere dag kregen gemeenten dus extra taken toegewezen, waaronder het verlenen van (individuele) voorzieningen zoals bijvoorbeeld de hulp bij het huishouden voor burgers die daar zelf niet meer toe in staat zijn.

In artikel 4 Wmo is de compensatieplicht voor de gemeente weergegeven. De compensatieplicht is opgenomen in de wet zodat door de gemeente rekening wordt gehouden met de beperkingen van de aanvrager en dat wordt bekeken hoe iemand ondersteund kan worden om te participeren. Vandaar de benaming participatiewet voor de Wmo.
In artikel 6 Wmo is vervolgens opgenomen dat burgers bij de aanvraag van een (individuele) voorziening kunnen kiezen tussen een voorziening in natura of een daarmee vergelijkbaar pgb, tenzij daartegen overwegende bezwaren bestaan.

Veel gemeenten schijnen niet goed te weten hoe de verstrekking van het pgb uitgevoerd moet worden. Het probleem is dus dat een gemeente een keuze dient aan te bieden tussen een pgb of een voorziening in natura, maar vaak niet goed weet op welke manier er vorm gegeven moet worden aan het pgb, zo ook de gemeente Hulst.

Het doel van de Wmo is om iedereen deel te laten nemen aan de maatschappij en zelfstandig te laten functioneren. Het is dus van groot belang om na te gaan of verstrekking van een pgb leidt tot adequate compensatie van beperkingen van burgers.

Er kan worden gesproken van adequate compensatie van beperkingen door middel van een pgb wanneer aan het volgende is voldaan:
• bij de aanvraag van een individuele Wmo voorziening waarbij de aanvrager aangeeft die te willen ontvangen in de vorm van een pgb dient te worden nagegaan door de Zorgloket medewerkers van de gemeente Hulst wat de precieze situatie van de aanvrager is. Er dient sprake te zijn van vraagverduidelijking;
• de zorgbehoefte van de aanvrager dient in kaart gebracht te worden door gemotiveerd antwoord te geven in de beschikking op de aanvraag van de individuele Wmo voorziening op de volgende drie vragen:
o wat voor beperking(en) heeft de aanvrager?
o waar heeft de aanvrager behoefte aan?
o wat is de omvang van de te treffen voorziening;
• voorts dient in de beschikking gemotiveerd te worden op welke manier de verstrekking van de individuele Wmo voorziening leidt tot zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie;
• indien de burger aangeeft zijn individuele Wmo voorziening in de vorm van een pgb te willen verkrijgen, dient de burger een zelftoets te maken of zich te richten tot MEE voor ondersteuning bij zijn keuze voor een pgb;
• de informatievoorziening over het pgb dient van zo'n aard te zijn dat de burgers die een pgb wensen te verkrijgen, goed weten waar ze aan beginnen;
• de pgb-houders dienen op de hoogte te worden gebracht van de ondersteuningsmogelijkheden bij het beheren van hun pgb.