Samenvatting

Dit rapport beschrijft een juridisch onderzoek naar de mogelijkheden binnen het Europees recht om de aantasting van eigendom in het Spaanse Santa Margarita op grond van de Kustwet, aan te vechten. De aanleiding van dit onderzoek is het verlies van particuliere eigendom door afbakeningen van het staatsdomein in kustgebied door de overheid. Op 5 februari 2010 heeft de overheid een resolutie uitgevaardigd die een afbakening van staatsdomein bepaalt in de kanalen van Santa Margarita. Met deze recente afbakening in de kanalen is de staat ook een afbakening van het staatsdomein uit 1964 in de Kuststrook aan het handhaven.
De afbakening is gebaseerd op de nationale Kustwet uit 1988. Deze wet bepaald wat de karakteristieken van het staatsdomein in kustgebied zijn en geeft de overheid de bevoegdheid om, middels een resolutie, eenzijdig de grond tot eigendom van de staat te verklaren. Tevens bepaalt deze wet dat de grond grenzend aan het staatsdomein belast wordt met erfdienstbaarheden (de transit -en beschermingszone) die particuliere eigendom ernstig inperken. Santa Margarita is echter gebouwd vóór inwerkingtreding van de Kustwet en daarom zijn er overgangsbepalingen van toepassing. De wet compenseert het verlies van eigendom middels een concessie die het huidig gebruik legaliseert. De concessie wordt verleend voor 30 jaar, verlengbaar met nogmaals 30 jaar. Personen die getroffen worden door de eigendomsbeperkingen middels erfdienstbaarheden krijgen geen compensatie voor de regulatie van hun gebruiksrecht.
De particulieren die getroffen worden door het staatsdomein uit de Kustwet waren in de veronderstelling dat zij eigenaar waren van hun onroerende goederen maar blijken nu slechts eigenaar van een concessie te zijn. Het feit dat de wet 22 jaar na inwerkingtreding pas wordt gehandhaafd zorgt voor ernstige rechtsonzekerheid. Er is onderzocht welke beginselen van Europees recht kunnen worden aangewend om de afbakening aan te vechten.