Samenvatting

In dit rapport wordt het onderzoek beschreven dat is gedaan in opdracht van Toevlug, een rehabilitatiecentrum door drugs en alcoholverslaving. Zij hebben gevraagd onderzoek te doen naar het nazorgprogramma, omdat zij merken dat er veel terugval is onder de patiënten. Dit nazorgprogramma wordt meestal verzorgd door degenen die ook de patiënten aanvankelijk verwijzen naar Toevlug. Eén van deze organisaties die het nazorgprogramma vormgeeft, is BADISA, waar in dit onderzoek op gefocust wordt. Om te onderzoeken welke problemen er zijn waardoor de terugval veroorzaakt wordt, wordt in dit onderzoek het nazorgprogramma, ook wel voortgezette behandeling genoemd, onderzocht. Hiervoor is de volgende centrale vraagstelling genomen: welke inhoudelijke onderdelen binnen het nazorgprogramma van Toevlug en de social workers van BADISA behoeven verbetering, en welke bijstellingen zijn er nodig, om het nazorgprogramma zo effectief mogelijk te kunnen bieden aan de patiënten die de instelling Toevlug verlaten na de behandeling? Door middel van literatuurstudie zijn verschillende items geselecteerd die essentieel bleken voor een nazorgprogramma. Dit betreffen de volgende items; vrije tijd, gezinsrelaties, sociaal netwerk, zelf voorzien in financiële behoeften en huisvesting. Hier is de afstemming tussen Toevlug en BADISA aan toegevoegd, omdat ons inziens afstemmen ook een belangrijk aspect is in het verzorgen van een effectief nazorgprogramma. Op basis van deze items zijn deelvragen geformuleerd, waardoor elk item getoetst kon worden aan de hand van enquête- en interviewvragen.
We concludeerden dat er op elk item bijstellingen nodig zijn om een effectief nazorgprogramma te kunnen verstrekken. Met name aandacht voor de items ‘huisvesting’ en het ‘zelf voorzien in financiële middelen’ bleek tekort te schieten. Het hoofdzakelijke probleem wat hieraan ten grondslag ligt, is het geldtekort voor de organisatie. Een ander probleem is, dat er geen duidelijk nazorgprogramma beschreven staat waardoor social workers en patiënten geen houvast hebben aan wat zij kunnen aanbieden/verwachten, en op welke manier. Onze eerste aanbeveling richt zich dan ook op het doen van onderzoek om de financiële middelen te vergroten, door bijvoorbeeld te lobbyen bij de overheid om subsidies te verkrijgen. Onze tweede aanbeveling is het schrijven van een duidelijk nazorgprogramma.