Samenvatting

Volgens de commissie Dyslexie van de Gezondheidsraad heeft drie procent van de Nederlandse bevolking ernstige dyslexie, waarbij specialistische hulp noodzakelijk is. Dit betekent dat het over een erg grote doelgroep gaat.
Het doel van deze scriptie is om te onderzoeken wat een PMT-er binnen de verschillende facetten van dyslexie kan bijdragen aan een passende behandeling. De gehanteerde methode betreft een casestudie van de eigen ervaringen van de auteur. Hiervoor is de top-down methode toegepast.
Inhoudelijk worden drie verschillende invalshoeken van dyslexie belicht; de classificatie volgens de DSM IV, de invalshoek volgens de Britse organisatie voor volwassenen met dylexie en de invalshoek van de Britse Dyslexie Association. Deze laatste invalshoek is met name praktisch bruikbaar voor de PMT-er omdat de deelgebieden van dyslexie overzichtelijk beschreven zijn. Opvallend is dat er binnen deze invalshoek vier van de zes deelgebieden te behandelen zijn met behulp van PMT.
Dyslexie gaat regelmatig gepaard met andere stoornissen (comorbiditeit). Voorbeelden hiervan zijn ADHD, angststoornissen en stemmingsstoornissen. Soms staan deze andere stoornissen de behandeling in de weg en dienen deze eerst aangepakt te worden. Hiervoor bestaan er binnen de NVPMT al verschillende modules.
De Britse Dyslexie Association richt zich op zes deelgebieden die betrekking hebben op dyslexie, namelijk verwerkingssnelheid, korte termijn geheugen, ordening, waarneming, gesproken taal en motoriek. Stimulering van het korte termijn geheugen en de gesproken taal zijn deelgebieden die aangepakt kunnen worden door andere disciplines, bijvoorbeeld orthopedagogie en logopedie. De overige deelgebieden kunnen met behulp van PMT gestimuleerd worden waardoor PMT een significante bijdrage kan leveren aan de behandeling van dyslexie.