Wat wil jij
Op onze school willen we de resultaten van rekenen verbeteren. Ik ben van mening dat kinderen ons hier heel goed bij kunnen helpen. Door in gesprek te gaan met kinderen kun je erachter komen wat hun behoeften zijn met betrekking tot het rekenonderwijs. Ik heb onderzocht hoe we met oplossingsgerichte …
2012Opvoeding & OnderwijsMaster
Stapsgewijs leren in het vmbo. Van 12 tot 18
Vmbo-leerlingen leren vaak op een oppervlakkige manier. Ze herhalen leerstof en werken in voorgestructureerde stapjes. Maar onderzoek wijst uit dat leren effectiever is als leerlingen zelf op zoek moeten naar relaties tussen onderwerpen en begrippen.
2011Opvoeding & OnderwijsArtikel
Dyslexie protocol voor een school in psychiatrische kliniek
"In de literatuur is terug te vinden dat er een grote overlap bestaat tussen ADHD en dyslexie. De overlap tussen ASS en dyslexie is niet in die mate aanwezig, er worden dan vaker leesproblemen gezien als gevolg van een onderwijstekort. De begeleiding van deze twee groepen kinderen komt op een aantal …
2011Opvoeding & OnderwijsMaster
Lees klasse!
"Samenvatting van mijn onderzoek: Een groepsplan geeft doelgericht aan hoe er de komende periode met de verschillende onderwijsbehoeften van leerlingen in een groep op didactisch en/ of pedagogisch gebied omgegaan wordt. Om een groepsplan op didactisch gebied op te kunnen stellen is het van belang …
2011Opvoeding & OnderwijsMaster
Samen werken aan 'oplossingsgericht' gesprekken voeren
Hoofdstuk 1 Inleiding Aanleiding en probleemstelling van mijn onderzoek: De context: Het is boeiend om te ontdekken of ik collega's van de midden- en bovenbouw enthousiast kan maken om oplossingsgericht een gesprek te voeren met een kind, dat "ongewenst gedrag" laat zien. Zelf ben ik erg enthousiast …
2010Opvoeding & OnderwijsMaster
Ontwikkelingsmateriaal; een beknopte handleiding voor de medewerkers van kinderdagcentrum Bloemendaal, om het werken met ontwikkelingsmaterialen te structureren
De opdrachtgevende instelling waar de Bachelor Proef is uitgevoerd is Kinderdagcentrum Bloemendaal, van de Gemiva-SVG Groep, te Gouda. De setting van deze instelling is semi-residentieel, het is een dagbesteding voor kinderen van 3 tot 18 jaar met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking. Deze …
2010Opvoeding & Onderwijs; …Bachelor
'Motivatie en interventies bij gedrags-veranderings-bereidheid'
In deze casestudy leest u hoe de dubbele diagnose (dd) cliënt te werk gaat in zijn of haar behandeling. Ik richt mij op de klinisch dynamische behandelgroep. De dd cliënten uit deze groep hebben voornamelijk een hoofddiagnose op de as II (persoonlijkheidsstoornissen) in combinatie met een middelen-afhankelijkheids-problematiek. …
2010GezondheidBachelor
'Voor je het weet zit je er in en kan je er niet meer uit' : slachtoffers van loverboys
Er zijn tal van oorzaken waarom de één wel slachtoffer wordt van een loverboy en de ander niet. Globaal zijn sociale factoren oorzaak, zoals instabiele thuissituatie, trauma's,conflicten op school en spijbelen, verkeerde vrienden, culturele en sociale diversiteit en weglopen van huis of internaat. Daarnaast …
2010Mens & MaatschappijBachelor
Je maakt mij bang! : pmst bij het losmakingsproces in symbiotische relatie
Mijn vraagstelling is tot stand gekomen door mijn interesse voor psychomotorische systeemtherapie (PMST) en een deel van een gezin dat aangemeld werd voor psychomotorische therapie (PMT). De vraagstelling luidt als volgt: Wat is de specifieke bijdrage van PMST (psychomotorische systeem therapie) bij het losmakingsproces in een symbiotische relatie tussen moeder en zoon binnen een ambulante setting? Met deze vraag wordt inzichtelijk waarom PMST in deze casus wel of geen gepaste behandelmethode is. Het gezinsdeel dat aangemeld werd voor PMST, bestaande uit een moeder en zoon (10 jaar), hadden een symbiotische relatie. Dit betekende dat ze met elkaar verbonden waren, op een manier welke er voor zorgde dat zoon zich niet of nauwelijks verder kon ontwikkelen op bepaalde gebieden. Dit was onder andere zichtbaar in het aangaan van spannende en onbekende situaties, bijvoorbeeld alleen naar de winkel gaan of met vriendjes buiten spelen. In deze situaties werd moeder angstig, deze angst werd op haar zoon geprojecteerd, waardoor hij de angst ook ervoer. Ze beschermde haar zoon teveel en onthield hem daardoor van situaties die jongens van zijn leeftijd wel zouden moeten ervaren, zoals bijvoorbeeld zelfstandig een brood bij de bakker halen. Daarnaast had moeder geen controle over haar zoon wanneer hij boos of verdrietig was. Als hij boos werd liet hij dwingend gedrag zien, moeder wist niet hoe ze daarmee om moest gaan en koos voor de lieve vrede en reageerde niet op hem. Het gezinsdeel, is in totaal zeven maanden in therapie geweest. In die periode leerde moeder haar angsten onder controle te houden en werd haar zoon uitgedaagd om spannende en onbekende actiiteiten aan te gaan. Het contact tussen moeder en zoon werd verbroken, zodat de angsten van moeder niet of minder geprojecteerd werden op haar zoon. Toen moeder haar angst onder controle had, werd er plaats gemaakt voor het geven van complimenten en aanmoedigingen. Door de complimenten kreeg haar zoon steeds meer zelfvertrouwen. Hij durfde steeds moeilijkere en spannendere activiteiten uit te voeren en zei regelmatig dat hij ergens goed in was. Op een gegeven moment moest moeder de stapjes die gemaakt konden worden, om een activiteit makkelijker of moeilijker te maken, aangeven. Ze had inmiddels meer zicht gekregen op de vaardigheden van haar kind en kon inschatten welke activiteiten hij kon. Door een activiteit aan te passen, lukte het moeder om het elke keer een stapje moeilijker te maken. Moeder moest hem stimuleren om iets te laten doen wat spannend was. Het contact werd steeds beter. Moeder stimuleerde en complimenteerde haar zoon, ze maakten grapjes met elkaar en wanneer zoon om hulp vroeg, hielp moeder zoals haar zoon dat vroeg. Daarnaast leerde moeder vaardigheden die hielpen het dwingende gedrag van haar zoon in te dammen. Met behulp van een beloningssysteem en het geven van concrete opdrachten leerde moeder om haar zoon te laten doen, wat zij wou. Het dwingende gedrag verdween langzaam, moeder en zoon leken steeds meer op één lijn te liggen en gingen meer communiceren. Op momenten dat zoon iets niet wou doen, lukte het moeder om afstand te nemen en zijn aandacht te richten op iets anders. Tijdens de therapie werd gebruik gemaakt van een beloningssysteem, deze heeft moeder in een later stadium ook in de thuissituatie gebruikt. Zoon was hier vatbaar voor en liet minder dwingend en dwars gedrag zien. Ook lukte het moeder om meer afstand te bewaren op momenten dat zoon pijn had. Eerder zou ze hem troosten en kon hij zijn pijn gebruiken om te manipuleren. Later zag moeder in dat zoon zich vaak aanstelde en dat ze door afstand te nemen hem eerder in een andere situatie kon krijgen. Om bovenstaande te bereiken, werd gebruik gemaakt van diverse methoden. Om het dwingende gedrag te verminderen, is het straffen en belonen uit de behavioristische stroming gebruikt. Door moeder te laten oefenen met nieuwe vaardigheden met betrekking tot straffen en belonen, kon ze deze in het dagelijkse leven ook uitvoeren. Ook ervoer ze wat voor gevolgen bepaalde vaardigheden konden hebben. Dit is vervolgens gekoppeld aan de PMT-modaliteiten oefenen en ervaren. Na een theoretische verdieping en de ervaringen in de zaal kon een antwoord op de vraagstelling van deze afstudeeropdracht kome. Mijns inziens is PMST een meerwaarde bij deze casus geweest, omdat de angsten van moeder en zoon makkelijk in bewegingssituaties opgeroepen konden worden. Moeder en zoon konden daar tegelijkertijd mee leren omgaan, en ervoeren direct de gevolgen bij elkaar en zichzelf. Voor het oproepen van de angsten bij zoon, wat vervolgens moeders angsten opriep, was PMT een uitstekende therapie vorm. De angsten konden opgeroepen worden door spannende activiteiten aan te bieden, zoals een balanceeroefening. De activiteiten waren ook makkelijk te differentiëren, waardoor er gespeeld kon worden met niveauverschillen. Daarnaast was PMT een gepaste vorm om moeder in de praktijk te leren hoe ze situaties waarin ze angst ervoer moest aanpakken. In de behandeling werd zij gevraagd om activiteiten aan te passen op het niveau wat ze dacht dat haar zoon aankon. Juist doordat zij kon zien hoe haar zoon activiteiten uitvoerde, kon zij de activiteiten aanpassen door het makkelijker en moeilijker te maken. Het is vrijwel onmogelijk om pratend er achter te komen of een activiteit geschikt of ongeschikt is voor een kind en hoe hij zch zou gaan gedragen binnen een activiteit …
2009Mens & MaatschappijBachelor
Spel bij special kinderen: de spelontwikkeling van een visueel verstandelijk gehandicapt kind
Wat is spel? Spel kent vele verschillende definities en kenmerken. Spelen is belangrijk voor de ontwikkeling van een kind, het stimuleert de lichamelijke en de verstandelijke ontwikkeling, maar ook de sociaal emotionele ontwikkeling. Er zijn ook bepaalde voorwaarden nodig om het kind te laten spelen, …
2008Opvoeding & OnderwijsBachelor