Samenvatting

De stad Groningen is gebouwd op een zandrug, een uitloper van de Hondsrug. Het hoogteverschil met de buitenwijken is beperkt, maar op de fiets naar de Grote Markt moet je altijd even stevig in de pedalen. Op een warme dag, met haast of te veel kleding aan kan dat gemakkelijk een klam lichaam veroorzaken. Ongemakkelijk als je daarna een formeel gesprek hebt voor je werk. Toch is dat klamme, ‘light sweaty’, lichaam precies wat de bewegingswetenschappers ons graag toewensen, liefst tenminste 30 minuten per dag. Dat fietstochtje schetst voor mij precies het subtiele dilemma waar het bij Facility Management in het ontwerp van een gezonde stad om gaat: kleine min of meer onzichtbare hindernissen in en om gebouwen van organisaties die de eindgebruiker stimuleren intensiever te bewegen, maar waarbij de werknemer hinder kan ondervinden bij het inpassen in zijn dagelijkse werkzaamheden.