Samenvatting

Aanleiding:
Rugklachten in de gezondheidszorg is ondanks gebruik van til- en transferhulpmiddelen en het geven van trainingen een veel voorkomend probleem bij verpleegkundigen en verzorgenden. Preventie dient rugklachten te voorkomen en technologische oplossingen kunnen hier mogelijkheden in bieden. iHuman is in samenwerking met drie zorgorganisaties in 2013 gestart met de ontwikkeling van een serious game, die zorgprofessionals til- en transfertechnieken aan dient te leren.
Probleemstelling: Het prototype van de serious game ‘iLift’ wordt nog niet gebruikt als preventiemiddel in de praktijk, omdat deze nog onvoltooid is en de gebruiksvriendelijkheid nog niet nader onderzocht is. Er ontbreken nog onbekende til- en transfertechnieken die in reguliere trainingen of richtlijnen wel voorkomen. Het is niet bekend of serious gaming een aanvulling, verbetering of vervanging van traditionele lesmethoden kan zijn.
Doelstelling: Op 13 juni 2016 zijn er aanbevelingen gedaan voor verbetering van de serious game iLift, zodat deze als bruikbaar preventiemiddel voor fysieke overbelasting van zorgprofessionals door iHuman verder ontwikkeld kan worden om de gebruiksvriendelijkheid en bruikbaarheid van de serious game te vergroten. Methode: Er is gebruik gemaakt van een kwalitatieve methode die zowel beschrijvend als evaluatief van aard was. Gegevens vanuit het praktijkonderzoek zijn verzameld middels semigestructureerde interviews, waarbij de mening en ervaring van de respondenten centraal stond. Deze interviews werden opgenomen en getranscribeerd. De analyse is uitgevoerd met behulp van de acht stappen van Verhoeven (2011). Doormiddel van het introductiefilmpje van de iLift werd informatie rondom gebruikersgemak verzameld. Resultaten: De houding tegenover serious games was positief, dit doordat games inspelen op verschillende leerstijlen en als variant op de huidige lesmethodieken kan dienen. De respondenten gaven aan spelers instructies en het doel van het spel, door middel van een inleiding, te missen. Men gaf aan meer til- en transfer technieken en een doelgericht keuzemenu in de iLift te willen zien. In alle interviews kwam naar voren dat de respondenten de game omgeving onrealistisch vonden, men verwachtte dat dit de eindgebruikers niet aan zal spreken.
Conclusie en discussie: Zorgprofessionals zagen mogelijkheden om de serious game te gebruiken als aanvulling op het huidige leerprogramma wanneer deze verder ontwikkeld is. Wat zij vooral in de game misten was een duidelijke link naar de daadwerkelijke zorgomgeving, uitdaging door middel van meerder til- en transfer technieken en een doelgericht keuzemenu. De respondenten vonden het beoordelen van het gebruikersgemak lastig op basis van een filmpje, toch werd deze over het algemeen goed ingeschat mits er duidelijke instructies en een inleiding aan de game toegevoegd worden. Er werden geen verpleegkundigen en verzorgende geïnterviewd, maar uitsluitend opleidingspersoneel.
Aanbevelingen: Er dienen til- en transfertechnieken toegevoegd te worden zoals: in en uit bed halen van patiënt, patiënt verplaatsen naar stoel, hogerop helpen van patiënt in bed en het gebruik van transferhulpmiddelen. Wanneer de spelomgeving zich, deels, in een zorgomgeving afspeelt kan de eindgebruiker beter een link leggen naar de daadwerkelijke gezondheidszorg. Er kan in vervolgonderzoek gebruik worden gemaakt van een observatie door de deelnemers daadwerkelijk de serious game te laten spelen, zo kan men het daadwerkelijke gebruikersgemak beter meten. Ook kan er bij vervolgonderzoek meer tijd uitgetrokken worden voor werving van deelnemers, zodat praktijkmedewerkers eventueel meer tijd vrij kunnen maken.