Samenvatting

Dit systemische N=1 onderzoek richt zich op de vraag in hoeverre het creëren van een cinematografische levensloop binnen beeldende therapie kan bijdragen aan het verminderen van trauma-gerelateerde klachten bij een 18-jarige adolescent. Waar een gebrek aan controle over herhaalde traumatische ervaringen in de kindertijd leidde tot trauma-gerelateerde klachten, gaf het creëren van een cinematografische levensloop in beeldende therapie de cliënt de kans om negatieve ervaringen, voortkomend uit trauma, op een gecontroleerde manier te herbeleven en te verwerken. Beeldende therapie helpt cliënten via ervaringen toegang te krijgen tot niet-verbaal uit te drukken gevoelens, herinneringen en emoties. Dit sluit goed aan bij de zintuiglijke aard van traumatische herinneringen en visuele intrusies. De specifieke beeldende interventie in dit onderzoek, een cinematografische levensloop, maakt gebruik van een narratieve structuur, visuele metaforen en biedt de mogelijkheid om afstand te nemen van het werk. Deze elementen hielpen de cliënt om traumatische ervaringen op veilige manier te verwerken. De resultaten van de beeldende interventie toonden aan dat er een algehele afname van trauma-gerelateerde klachten is. Deze vermindering was met name zichtbaar in de klachten rondom spanning en waakzaamheid. De cliënt ervoer door de beeldende interventie meer inzicht in zijn emoties en leerde deze beter te reguleren, wat leidde tot een grotere emotionele stabiliteit. Daarnaast verbeterde zijn concentratie binnen de therapiesetting gedurende de interventie en leek de cliënt na afloop minder gevoelig voor externe prikkels. Het slaapgedrag bleef onveranderd. Tijdens het beeldend werken onderging de cliënt een emotionele transformatie, waarbij hij van een cognitieve benadering naar een meer intuïtieve en emotioneel rijke zelfexpressie ging. Dit vergrootte zijn adaptieve vermogen, waardoor hij beter in staat was om zijn traumatische ervaringen te verwerken. Concluderend bleek dat het maken van een cinematografische levensloop in beeldende therapie effectief was in het verminderen van trauma-gerelateerde klachten bij de cliënt. De beeldende therapie vergrootte zijn zelfbewustzijn, zelfacceptatie, innerlijke rust en verbeterde zijn communicatie. Dit onderzoek ondersteunt de toepassing van beeldende therapie, met een cinematografische interventie, in traumabehandeling, gezien de positieve resultaten op het reguleren van hyperarousal en het verbeteren van de verwerking van traumatische herinneringen.