Samenvatting

 
In Nederland zijn er zeker 700.000 mensen met problematische schulden. Het bestaan en laten voortbestaan van problematische schulden heeft grote persoonlijke en maatschappelijke gevolgen voor alle betrokkenen. Om deze problematische schulden op te lossen dient men over verschillende competenties te beschikken waar veel personen echter niet over beschikken. Wanneer dit het geval is kan er een uitzichtloze situatie ontstaan. Op het moment dat er sprake is van zo’n uitzichtloze situatie zal er hulp van buitenaf nodig zijn om deze problemen op te lossen.
Er zijn in Nederland verschillende beschermende maatregelen voor meerderjarigen mogelijk, dit zijn curatele, beschermingsbewind en mentorschap. Curatele en beschermingsbewind zijn beide vermogensrechtelijk van aard, mentorschap is dit niet maar is gericht op de persoon van de rechthebbende. Bij beschermingsbewind gaat het om een volwassen persoon die zelf niet meer in staat is om zelfstandig zijn financiën te beheren en daardoor beschermd dient te worden. In beginsel kan iedere meerderjarige persoon tot bewindvoerder worden benoemd. Echter gelden er wel enkele wettelijke voorwaarden waaraan een bewindvoerder dient te voldoen. Daarnaast gelden er voor professionele bewindvoerders kwaliteitseisen waar zij aan dienen te voldoen. Wanneer een bewindvoerder aan deze eisen voldoet kan hij benoemd worden.
Wanneer men niet in staat is zelf zijn schulden op te lossen, bestaat er de mogelijkheid voor schuldhulpverlening. Er zijn twee soorten schuldhulpverlening, een minnelijke schuldenregeling en een wettelijke schuldenregeling. Er zijn meerdere instanties die op basis van de wet, schuldhulpverlening mogen aanbieden. Het gaat hierbij om het minnelijke traject. Er zijn echter geen bindende regels waaraan een minnelijke schuldenregeling dient te voldoen. De NVVK heeft echter wel een Gedragscode Schuldregeling opgesteld waaraan haar leden zich dienen te houden. Deze gedragscode is algemeen geaccepteerd en wordt ook gehanteerd door veel niet-leden van de NVVK. De gedragscode omhelst vooral richtlijnen met betrekking tot de tijdstuur van een minnelijk schuldentraject. Daarnaast is er de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening. Deze biedt richtlijnen waaraan de gemeentelijke schuldhulpverleningsinstanties dienen te voldoen. Het is echter raadzaam voor een private instelling om deze wetgeving in acht te nemen. De Wgs biedt richtlijnen die gericht zijn op de inrichting van het beleid dat de gemeente dient te voeren met betrekking tot schuldhulpverlening en welke zaken van belang zijn in de opstart van een schuldenregeling. Wanneer een minnelijk traject niet slaagt, kan men een wettelijke procedure starten. Voor het starten van deze wettelijke procedure is een ‘285-verklaring’ nodig. Deze verklaring houdt in dat het minnelijke traject niet op redelijke wijze succesvol kon zijn. Deze verklaring kan afgegeven worden door alle personen die ook gemachtigd zijn om het minnelijke traject uit te voeren.
Er kan geconcludeerd worden dat Findool aan alle eisen die gesteld worden rondom beschermingsbewind en schuldhulpverlening, voldoet. Hiermee kan Findool beginnen met het aanbieden van schuldhulpverlening aan haar cliënten.