Samenvatting

In 2017 is T. Koopmans met een onderzoek gestart aan de Saxion Hogescholen naar academisch uitstelgedrag. Om studiesucces te voorspellen heeft Koopmans een vragenlijst samengesteld die uit drie verschillende vragenlijsten bestaat: de PASS-S, de APS-S en de Consciëntieusheidsvragenlijst. De criteria voor deze vragenlijsten zijn: study speed en gemiddeld cijfer. Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt dat de voorspellende waarde van de samengestelde vragenlijst te laag is om deze als screeningsinstrument in te kunnen zetten. In de discussie geeft Koopmans (2017) aan dat dit toe te rekenen is aan de vertaling van de items. Alle items zijn letterlijk vertaald van Engels naar Nederlands, waarbij de context alleen was gegeven tijdens de introductie van de vragenlijstafname. Mogelijk geeft een gecontextualiseerde vragenlijst een beter voorspellende waarde, wanneer alle items in schoolcontext zijn geplaatst.
Er zijn verschillende studies die deze theorie bevestigden (Bing, Whanger, Davison & VanHook, 2004). Deze studies beschrijven hoe het plaatsen van items in een referentiekader de voorspellende waarde van een vragenlijst kan vergroten (het FOR-effect). Dit onderzoek is er daarom op gericht om het ‘originele academisch uitstelgedrag vragenlijst’ van Koopmans aan te passen naar een contextgerichte vragenlijst om tot een beter screeningsinstrument te komen. Dit wordt ‘vragenlijst met contextspecifieke items naar academisch uitstelgedrag’ genoemd. De vragenlijst is onderzocht bij eerstejaars studenten van de opleiding Toegepaste Psychologie (TP). Hierbij luidt de onderzoeksvraag als volgt:
 
In hoeverre bezit de ‘vragenlijst met contextspecifieke items naar academisch uitstelgedrag’ voorspellende waarde voor studiesucces vergeleken met de ‘originele academisch uitstelgedrag vragenlijst’ en kan dit instrument worden ingezet voor het preventief signaleren van studiesucces bij de eerstejaars TP-studenten van Saxion Hogescholen?
 
De vragenlijst met contextspecifieke items naar academisch uitstelgedrag bezit een goed significante voorspellende waarde, met gemiddeld cijfer als criterium, maar niet met study speed. Hieruit kan er worden geconcludeerd dat deze ‘vragenlijst met contextspecifieke items naar academisch uitstelgedrag’ ingezet kan worden als screeningsinstrument, voor het preventief signaleren van studiesucces bij eerstejaars TP-studenten van Saxion, met gemiddeld cijfer als criterium.
 
Er kan echter niet worden geconcludeerd of het FOR-effect de voorspellende waarde verbetert met study speed als criterium, omdat slechts een van de vragenlijsten een significant hoger voorspellende waarde bezit. Bij gemiddeld cijfer kan de vergelijking niet worden gemaakt, omdat er gegevens ontbreken in het onderzoek van Koopmans (2017).
 
Wel is het aanbevolen om dit onderzoek te repliceren met een hoger aantal respondenten. Daarnaast is het ook interessant om in het vervolgonderzoek het FOR-effect te meten met behulp van de volledig gecontextualiseerde items, zoals het in hoofdstuk 2.3 is beschreven, omdat het bewezen is dat dit een beter voorspellende waarde biedt.