Waar spelen al niet goed voor kan zijn
Een literatuurstudie naar de bijdrage van educatieve digitale spelletjes binnen kunsteducatie in het primair onderwijs.Waar spelen al niet goed voor kan zijn
Een literatuurstudie naar de bijdrage van educatieve digitale spelletjes binnen kunsteducatie in het primair onderwijs.Samenvatting
Digitale spelletjes vinden hun oorsprong in het Amerika van de jaren dertig. Het leger bootste door middel van simulaties vluchten na om piloten te trainen voor het echte vliegen. Ook in digitale spelletjes brengt de speler door simulatie iets tot leven (Salen en Zimmerman, 2004). Digitale spelletjes hebben inmiddels ook hun weg weten te vinden tot het onderwijs, en ook binnen kunsteducatie zijn verschillende voorbeelden gevonden van de inzet van digitale spelletjes waar van geleerd kan worden. Deze spelletjes manifesteren zich binnen de actuele technologie als Educatieve Digitale Spelletjes (EDS). Deze EDS geven inzicht in hoe geleerd wordt, en hoe leerlingen zich verhouden tot de wereld (Parks, 2008). Het doel van dit onderzoek is op basis van reeds bestaande literatuur een analyse te maken welke rol het programmeren, ontwerpen en spelen van EDS door kinderen kan spelen binnen kunsteducatie in het primair onderwijs. Het onderzoek gaat in op de vraag hoe het programmeren, ontwerpen en spelen van educatieve digitale spelletjes kan bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen binnen kunsteducatie in het primair onderwijs?
Organisatie | Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten |
Opleiding | Master Kunsteducatie |
Afdeling | Breitner Academie |
Datum | 2017-08-08 |
Type | Andersoortig materiaal |
Taal | Nederlands |