Samenvatting

Ten tijde dat CKV werd opgericht, is er door de Universiteit Utrecht onderzoek gedaan naar de cultuurparticipatie onder jongeren via school georganiseerde museumbezoeken. Dit bleek toentertijd een positieve uitwerking te hebben op de latere cultuurdeelname. Dus door op jonge leeftijd aandacht te besteden aan kunst en cultuur bleek uit onderzoek dat de cultuurparticipatie op latere leeftijd zou stijgen, dit was boven de verwachting uit. In de opzet van CKV wordt een open houding van leerlingen nagestreefd ten aanzien van kunst en cultuur (MinOCW 1999). Uit het proefschrift van Marie-Louise Damen blijkt dat deze langdurige en brede interesse niet zodanig behaald is door het vak CKV zoals werd nagestreefd door de overheid ten tijde van de opzet van het vak (Damen, 2010). De cultuurdeelname, na het afronden van het voortgezet onderwijs wordt momenteel niet door kunsteducatie op school, maar voornamelijk door het voorbeeld van thuis bepaald: de culturele socialisatie (Haanstra, 2012; Damen, 2010). Is het vanuit de opzet van het vak realistisch om in te zetten op een brede en langdurige culturele interesse bij leerlingen? Is de daarbij behorende attitudeverandering wel mogelijk in het korte contact met het vak CKV? Het vak heeft naar mijn inzien veel meerwaarde voor leerlingen; het laat leerlingen kennis maken met kunst en cultuur, dit gebeurt in levende lijve door middel van het ondernemen van culturele activiteiten en laat leerlingen nadenken over verschillende onderwerpen door na te bespreken in lesuren en te reflecteren op dat wat ze hebben gezien en ervaren. Daarbij is het van belang om af te vragen hoe deze attitude op de langer termijn te veranderen is? Doel van dit onderzoek is om een stap terug te zetten in het hele proces en te kijken naar de kern van de opzet van het vak en hier een kritische vraag op te richten, dit vormt direct de hoofdvraag voor dit literatuuronderzoek:
Welke attitude(s) beogen we bij het vak CKV op het havo/vwo, en hoe kunnen deze gestimuleerd worden tijdens de les?