Samenvatting

Een Aziatische theateropleiding heeft een heel andere basis dan het West-Europees theateronderwijs, zowel in de training als in de relatie tussen docent en student. De traditie kent een jarenlange training, voordat een acteur mag optreden en creatief met de aangeleerde vorm of techniek om kan gaan. Dit in tegenstelling tot het West-Europese bachelor theateronderwijs dat een vierjarig curriculum heeft, en waarin naast een longitudinale vaktraining modulair onderwijs wordt gegeven. Globaal kan gezegd worden dat in de Aziatische opleiding de beheersing van de techniek centraal staat, terwijl in het West- Europese theateronderwijs de focus ligt op de persoonlijke ontwikkeling van de student (Allain & Barbe, 2009). Welke factoren zijn bepalend om tot een vruchtbare transculturele samenwerking te komen tussen het West-Europees en Aziatisch theater en op welke manier zou een dergelijk transcultureel theater (West-Europees - Aziatisch) kunnen bijdragen aan het HBO theateronderwijs?