Samenvatting

Inleiding: De vooruitgang van de geleverde kritische zorg op de IC en de verbeterde medisch-technische ontwikkelingen hebben ervoor gezorgd dat de overlevingskansen van een IC-patiënt vergroot zijn (Makic, 2016). De keerzijde hiervan is dat steeds meer IC-overlevenden langdurige restverschijnselen op lichamelijk, psychisch en cognitief gebied overhouden (Van der Schaaf, 2016). Sinds 2012 worden deze verschijnselen gebundeld als het post-intensive care syndroom (PICS). Wanneer een patiënt van de IC naar een reguliere verpleegafdeling gaat, wordt de patiënt overgedragen aan de specialisten en verpleegkundigen daar. Zij hebben vaak onvoldoende kennis over het PICS. Hierdoor worden symptomen van een PICS vaak niet herkend, besproken en behandeld (Brackel et al., 2015). Het doel van dit onderzoek is om te inventariseren wat de kennis van de verpleegkundigen op verpleegafdeling chirurgie in het ETZ locatie TweeSteden over het PICS is en hoe dat de kennis vergroot kan worden. De volgende onderzoeksvragen zijn hiervoor opgesteld: ‘’Wat is de kennis over het post-intensive care syndroom (PICS) onder de verpleegkundigen van verpleegafdeling chirurgie in het ETZ locatie TweeSteden?’’ en ‘’Wat hebben de verpleegkundigen van verpleegafdeling chirurgie in het ETZ locatie TweeSteden nodig om hun kennis over het post-intensive care syndroom (PICS) te vergroten?’’
Methode: Om bovenstaande onderzoeksvragen te beantwoorden is het onderzoeksdesign mixed methods gebruikt. Als kwantitatief onderzoek is een surveyonderzoek verricht en als kwalitatief onderzoek een focusgroep.
Resultaten: In totaal hebben 34 verpleegkundigen (respons 72%) mee gedaan aan het surveyonderzoek. De respondenten scoorden matig op de gesloten kennisvragen en onvoldoende op de open kennisvragen. Uit de enquête blijkt dat het grootste deel van de respondenten vindt dat hun kennisniveau over het PICS slecht is. Uit de focusgroep blijkt dat de verpleegkundigen openstaan voor het vergroten van de kennis over het PICS. Dit kan volgens hen door scholing en casusbesprekingen. Zij zouden hierbij ondersteuning van een aandachtsvelder of professional op het gebied van PICS willen.
Discussie: Door het mixed methods onderzoeksdesign is er sprake van methodologische datatriangulatie. Hierdoor is de validiteit en betrouwbaarheid van dit onderzoek verhoogd. Door de goede respons op de enquête is de verzamelde data betrouwbaar. Aan de focusgroep heeft een representatieve groep deelgenomen.
Conclusie: Er kan geconcludeerd worden dat de kennis van de verpleegkundigen over het PICS onvoldoende is. Er is een kennistekort over de definitie van het PICS en de risicofactoren, symptomen en verpleegkundige interventies daarbij. De verpleegkundigen staan open voor het vergroten van de kennis door onder andere scholing en interactie.