Samenvatting

Een pastoraal gesprek met een dementerende… Niet te doen?!
In mijn werk kom ik de machteloze vraag geregeld tegen: “Hoe kun je een pastoraal gesprek aangaan met een dementerende in het verpleeghuis?” Zeker als je namens ‘de kerk’ komt en het dus een ‘inhoudelijke ontmoeting’ moet zijn…
Mensen die lijden aan dementie vergeten veel en wanneer we niet uitkijken worden zij door anderen vergeten. Ook door de kerk. Het pastoraat aan deze gemeenteleden is niet makkelijk zonder handvatten. Ik zocht hoe er een brug gebouwd kan worden tussen het verpleeghuis (dementerende) en de kerk (pastoraal bezoeker).
Hoe kun je pastoraal bezoekwerk doen aan mensen in het verpleeghuis die lijden aan dementie?
1) Door te weten wat dementie inhoudt. Wat is er met deze mens? Welke consequenties heeft dementie op het dagelijks leven van de pastorant en de (on)mogelijkheden op het gebied van communicatie?
2) Door te weten wat pastoraal bezoekwerk inhoudt aan een dementerende. Voor jou persoonlijk en de kerk van waaruit je het bezoek brengt. Wat wordt er van je verwacht? Hoe wil je het invullen? In welke verhouding tot elkaar staan tijdens het gesprek jijzelf (pastor), de dementerende (pastorant) en God?

In het rapport is de kloof in kaart gebracht. Tevens heb ik een handreiking gemaakt, zodat pastorale bezoekers van kerken de kloof kunnen overbruggen, waardoor zij gericht en gerust op bezoek kunnen gaan bij de dementerende, waarvoor aandacht en liefde zo belangrijk zijn…