Samenvatting

In dit onderzoek wordt nagegaan hoe de ambulant hulpverleners van Curess meerzijdige partijdigheid vormgeven en waaruit hun moeiten bestaan om te komen tot een dialoog tussen ouders binnen de werkwijze ‘Gezamenlijk Ouderschap’. Dit onderzoek beoogt een oplossing aan te bieden om ambulant hulpverleners te ondersteunen in het vormgeven van meerzijdige partijdigheid dat bijdraagt aan de dialoog in complexe scheidingscasuïstiek. Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van literatuuronderzoek, diepte-interviews met acht ambulant hulpverleners en een focusgroep met vier experts over het thema: meerzijdige partijdigheid. Uit dit onderzoek komt naar voren dat meerzijdige partijdigheid een attitude en een vaardigheid is om de verschillende verhalen van de ouders en het kind te horen. Daarnaast spelen er ook andere belangrijke factoren mee in de gesprekken met de ouders en het kind zoals: de positie van de ambulant hulpverlener, het kind centraal stellen, het proces van de ouders en het innerlijke proces van de ambulant hulpverlener. De ambulant hulpverlener is procesbegeleider en niet verantwoordelijk voor de inhoud en de uitkomsten van de gesprekken tussen de ouders. Zowel de ambulant hulpverleners als de experts geven aan dat het vormgeven van meerzijdige partijdigheid in scheidingssituaties ingewikkeld is, omdat ouders de ambulant hulpverlener aan een kant proberen te krijgen of omdat het niet altijd mogelijk is om de verschillende verhalen te horen. Ook hebben de ambulant hulpverleners aangegeven dat zij behoefte hebben aan praktische tools om vanuit meerzijdige partijdigheid te kunnen werken in complexe scheidingssituaties om zo de dialoog tussen de gezinsleden tot stand te kunnen brengen.