Samenvatting

Uit onderzoek blijkt dat het langer thuis wonen van jongvolwassenen zowel positieve als negatieve gevolgen heeft, voor henzelf als voor hun ouders. Doel van dit onderzoek is om inzicht te krijgen in de wijze waarop ouders de balans van geven en ontvangen ervaren wanneer zij samenwonen met hun jongvolwassen kind en welke factoren van invloed zijn. De centrale vraagstelling is: ‘Welke factoren beïnvloeden volgens ouders en professionals de ervaren balans van geven en ontvangen in de relatie tussen ouders en hun thuiswonende jongvolwassen kind, gelet op de ontwikkelingstaken van jongvolwassenen?’ Het onderzoek is uitgevoerd middels literatuurstudie, een inhoudsanalyse van acht topics op een forum waar ouders ervaringen hebben gedeeld over samenwonen met jongvolwassen kinderen en halfgestructureerde interviews met maatschappelijk werkers (N=10). De bevindingen wijzen uit dat naast factoren in de dynamiek, diverse individuele, generationele, culturele en maatschappelijke factoren van invloed zijn. Voorbeelden hiervan zijn geestelijke gezondheidsproblematiek bij het jongvolwassen kind of ouders (individuele factor), verschillende en onuitgesproken verwachtingen binnen de relatie (factor in de dynamiek), een strikte opvoedstijl (generationele factor) en de landelijke huisvestingsproblematiek (maatschappelijke factor). Helpende factoren voor een positief ervaren relatie zijn een open communicatie, gezamenlijke afspraken en de ruimte voor het jongvolwassen kind om zich autonoom te kunnen ontwikkelen. Jongvolwassenen hebben in deze fase van hun ontwikkeling veel aan ouderlijke steun en nabijheid. Het langer thuis wonen hoeft geen belemmering te zijn voor de ontwikkeling van het jongvolwassen kind. Kernbegrippen: balans van geven en ontvangen, ouder-kindrelatie, langer thuis wonen, jongvolwassenen, ontwikkelingstaken.