Samenvatting

'Het onderzoek richt zich op faalangst en in het bijzonder op een faalangstreductietraining.

Door de literatuurstudie ben ik veel te weten gekomen over de vormen, kenmerken, oorzaken, het signaleren en de aanpak/begeleiding van faalangs(kenmerken).

Faalangst is "een problematische vorm van angst als toestand die zich op cognitief, sociaal of motorisch gebeid voordoet bij het leveren van te beoordelen (school) prestaties, waarbij de concentratie op mogelijke mislukking de aanwezige kennis en vaardigheden blokkeert" (Nieuwenbroek & Ter beek, 1999).

Uit de literatuur blijkt hoe belangrijk de ouders en opvoeders in de jonge jaren van het kind zijn. Zij zijn de verantwoordelijkheden voor het scheppen van positieve omgevingsfactoren:

• Voldoende rust;

• Veiligheid en vertrouwen;

• Kind mogen zijn;

• Ervaringen inclusief mislukkingen mogen opdoen;

• Voldoende tijd en gelegenheid creëren om tot spel te komen.

In deze periode wordt, weliswaar onder invloed van karaktereigenschappen, het zelfbeeld gevormd. Het zelfbeeld is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van zelfvertrouwen. Des te positiever het zelfbeeld, des te meer zelfvertrouwen een kind kan ontwikkelen. De relatie kind - ouder, kind - leerkracht en de samenwerking en/of afstemming van de aanpak thuis en op school kunnen een positieve bijdrage leveren aan het voorkomen of verminderen van faalangst(kenmerken).

Bij de ontwikkeling van een negatief zelfbeeld speelt de manier van denken een essentiële rol. Een faalangstig kind heeft vaak het gevoel geen invloed te hebben op de situatie. Het volgen van een faalangsttraining kan bijdragen aan het verminderen van faalangst(kenmerken). Een veel toegepaste training is de RET-methode (Rationeel EmotieveTherapie, Ellis, 1983). De methode gaat uit van het conflict tussen denken, voelen en doen. De gedachten over de gebeurtenis bepaalt het gevoel en het gevoel bepaalt het gedrag (G-G-G- methode). Belangrijk is het om de negatieve of Niet-helpende gedachten om te zetten in een Helpende en haalbare gedachte. Anders leren denken vormt de kern.

De training beschreven in "Je kunt meer dan je denkt"(Boevee & Drijfhout, 2006)"gaat uit van de G -methode. Aan een selecte groep kinderen uit één van de onderbouwgroepen heeft onderzoekster, in samenwerking met de onderwijsassistente, deze faalangstreductietraining gedurende acht weken gegeven. De resultaten van de data van januari en april 2011 zijn met elkaar vergeleken. Uit die gegevens blijkt een effect van vermindering van faalangstkenmerken. Aangetekend dient te worden dat de resultaten van het onderzoek niet valide zijn, vanwege veranderde omstandigheden in de groep.

Het lijkt gewenst de training volgend schooljaar te geven aan een groep met stabiele omstandigheden.