Samenvatting

Volgens Janssen, Vos en Brombacher (2016) worden binnen de huidige designmethodieken weinig rekening gehouden met het profilen, valideren en de multidisciplinaire context van ontwerpen. Zij hebben hierdoor een nieuwe designmethodiek, de PDV-methodiek, ontwikkeld waarbij deze beperkingen toereikend gemaakt worden. Aan de hand van dit kwalitatief onderzoek is gekeken wat masterstudenten Industrial Design nodig hebben om deze nieuwe methodiek toe te kunnen passen.
Aan de hand van voorgestructureerde interviews is vijf van de masterstudenten bevraagd hoe hun designproces eruitziet en welke stappen zij binnen dit designproces doorlopen. Vervolgens is aan de hand van een focusgroep bij vier masterstudenten gevraagd wat zij nodig hebben om de nieuwe methodiek toe te kunnen passen.
In het designproces vinden de respondenten het bekijken van het gedrag van de doelgroep te kort en dat de designfase te veel tijd inneemt. Ook het meten en in contact komen met deelnemers uit de doelgroep blijkt vaak een lastig item in het designproces. In de focusgroep hebben de studenten aangegeven dat ze de Experiental Design Landscape (EDL) van Peeters en Megens (2014) hanteren. Deze wordt binnen de PDV-methodiek gebruikt als basis binnen de designfase.
Uit deze resultaten wordt geconcludeerd dat de studenten met andere disciplines in contact moeten komen om meer kennis over deze disciplines te verwerven. Vanuit deze conclusie wordt aanbevolen om gezamenlijke projecten te houden met studenten van verschillende instituten, waarin extra aandacht is voor de profiling en validating. Ook wordt aanbevolen om vervolgonderzoek te doen, waarbij de studenten Industrial Design de PDV-methodiek toepassen in nieuwe projecten.