Samenvatting

"Het betreft zowel theorie- als praktijkonderzoek.
Directe aanleiding is de achterblijvende woordenschatontwikkelling bij onze leerlingen en de tegenvallende resultaten op het onderdeel woordenschat van de taaltoetsen van de methode.
Wat uit de literatuur duidelijk naar voren komt, is dat woordenschatonderwijs specifieke aandacht nodig heeft, en dat het niet zozeer afhankelijk is van de taalmethode die je hebt op school, maar van de leerkracht en diens vaardigheden.
Uit het praktijkonderzoek (interviews, observaties, toetsen)kan geconcludeerd worden, dat in onze taalmethode weliswaar weinig woorden worden aangeboden en dat er minder dan een uur per week besteed wordt aan woordenschatlessen, en vergeleken met andere methodes komt hij er ook niet als beste uit, maar de andere methodes hebben ook zo hun minder goede kanten.
Volgens externe deskundigen zijn bij woordenschatonderwijs vooral goede leerkrachtvaardigheden en specifieke NT2-didactiek van belang.
Mijn aanbevelingen zijn:
-Woordenschatdidactiek onder de loep nemen en aanpassen
-Woordenschat systematisch inbedden in alle onderwijsactiviteiten
-Taalaanbod versterken door bijv. bij semantiseren en consolideren gebruik te maken van:
• afbeeldingen
• woordschriftjes
• woordmuur
• woordspelletjes"