Samenvatting

Op de Philips van Horne hadden de leerlingen moeite met zich veerkrachtig opstellen. Hierdoor ontstond het probleem dat vijftig procent van de onderbouwleerlingen een traject had lopen of een hulpvraag had bij de zorgcoördinatoren. Er was dus een enorme ondersteuningsbehoefte die moeilijk te vervullen is door enkele zorgcoördinatoren. Hierdoor stonden de docenten en het zorgstelsel van de Philips van Horne onder druk.
Om ervoor leerlingen vaardigheden aan te leren waardoor ze zich beter veerkrachtig op kunnen stellen en de druk op de docenten en zorgcoördinatoren te verminderen is er in co-creatie met leerlingen, docenten, zorgcoördinatoren, onderwijsstudenten en de teamleider een lessenreeks ontwikkeld waar leerlingen preventief deze vaardigheden aangeleerd krijgen. De lessenreeks bestaat uit zes lessen. De lessen worden gegeven door onderwijsstudenten die de Philips van Horne inhuurt om de lessen op te vangen wanneer hun eigen personeel uitvalt. Eerder was er nog geen invulling aan deze lessen gegeven waardoor onderwijsstudenten en leerlingen niet veel te doen hadden. Dit bracht een gevoel van nutteloosheid met zich mee bij de onderwijsstudenten (persoonlijke communicatie, 4 april 2023); persoonlijke communicatie, 25 april 2023).
De inhoud en vorm van de lessen is tot stand gekomen door een literatuuronderzoek waarbij wetenschappelijke literatuur en best practices zijn onderzocht en een doelgroeponderzoek waarbij alle belanghebbenden meerdere keren zijn bevraagd in sessies en interviews. Hieruit is geconcludeerd dat de onderwerpen die de lessenreeks moet bevatten positief denken, omgaan met stress, herkennen van sterke kanten en doelen stellen moet zijn. In 2008 stelde professor Lyubomirski op dat dit vier van de twaalf vaardigheden zijn die invloed hebben op het tot uiting komen van veerkracht (lyubomirski, 2008.). De vorm van de interventie, een lessenreeks, is tot stand gekomen door alle wensen en eisen van de belanghebbenden te integreren tot een concept waarbij alle voorkeuren tot zijn recht zijn gekomen. De interventie moest namelijk binnen schooltijd plaatsvinden, er moest samengewerkt kunnen worden, de interventie moest praktische onderdelen bevatten, privacy elementen bevatten, een vrije sfeer hebben met controlefactor, toegankelijk zijn voor alle onderbouwleerlingen en geen werkdruk opleveren. Hierdoor is na overleg met alle betrokkenen gekozen voor de lessenreeks. De lessenreeks is verder vormgegeven en aangescherpt door een proces van drie evaluaties en een eindevaluatie. Tijdens deze evaluaties is er getest op vorm, inhoud, nut, lay-out en transfer. Hier is uit gekomen dat de belanghebbenden de interventie de interventie vernieuwend vinden en dat het onderwijsstudenten een nuttig gevoel geeft. Docenten en zorgcoördinatoren geven aan dankbaar en opgelucht te zijn dat zij niet belast worden. Tijdens het proces van aanscherpen en na de eindevaluatie zijn er aanpassingen gedaan. Deze zitten voornamelijk in structuur aanbrengen in de lessen, de handleidingen van de onderwijsstudenten vertalen naar concrete gedragingen en meer plezierelementen toevoegen voor de leerlingen.
Er is tot slot een plan van implementatie opgesteld en aanbevelingen gedaan voor de opdrachtgever. Wat de effectiviteit van de interventie nog meer kan vergroten is het uitbreiden van de lessenreeks naar nog een aantal lessen in de bovenbouw. Belangrijk hiervoor is dat er dan een nieuw literatuur en doelgroeponderzoek moet worden gestart omdat de leerlingen in een andere levensfase zitten en er andere docenten, zorgcoördinatoren en een andere teamleider werkzaam zijn in de bovenbouw.