Samenvatting

Voor cliënten met een alcoholgerelateerde cognitieve stoornis is het niet vanzelfsprekend om mee te doen in de samenleving. De huidige participatiesamenleving verlangt dat iedere burger participeert. Dit leidt tot sociale normen en verwachtingen. Het is voor de doelgroep mensen met een alcoholgerelateerde cognitieve stoornis moeilijk om aan deze verwachtingen te voldoen. Dit komt onder andere door de aanwezige cognitieve beschadigingen en door het feit dat ze vaak een langere tijd niet meer deelgenomen hebben aan deze samenleving. Dit vormt een risico voor overvraging van de doelgroep. Dit onderzoek is gericht op het haalbaar participeren voor mensen met een alcoholgerelateerde cognitieve stoornis. Hierbij is de vraag gesteld hoe de medewerkers binnen instelling X de doelgroep kan begeleiden naar een haalbare vorm van participatie.

Het doel van dit onderzoek is inzicht en kennis te verwerven over hoe de huidige begeleiding eruit ziet, welke belemmerende factoren hierbij worden gezien, hoe de begeleiding wordt ervaren door de cliëntengroep en waar er nog verbeterpunten liggen op het gebied van haalbare participatiebevordering. Dit heeft geleid tot de volgende hoofdvraag: Hoe kunnen medewerkers binnen instelling X cliënten met een alcoholgerelateerde cognitieve stoornis begeleiden naar een haalbare vorm van participatie?

Om antwoord te kunnen geven op de hoofdvraag heeft er kwalitatief onderzoek plaatsgevonden. De resultaten zijn verworven door middel van semigestructureerde interviews. Hiervoor zijn drie cliënten en zeven medewerkers geïnterviewd. Er zijn medewerkers geïnterviewd die enkel klinisch werken, maar ook medewerkers die ambulant werken en een maatschappelijk werker. Deze semigestructureerde interviews zijn afgenomen aan de hand van topics afkomstig uit relevante theorie die weergegeven is in het theoretisch kader. De verkregen data is geanalyseerd door middel van codering. Hierdoor zijn twee codebomen gevormd: een van de data verkregen door de cliënten en een van de verkregen data van de medewerkers. Aan de hand van deze codebomen zijn de resultaten uitgewerkt. Hierbij kwam naar voren dat participatie voor de doelgroep er per persoon verschillend uitziet en dat de mate van cognitieve stoornissen hier invloed op hebben.

Vervolgens is er een conclusie gegeven op de hoofdvraag. In de conclusie komt er naar voren dat er aandacht moet zijn voor de haalbaarheid van participatie en dat de begeleiding naar participatieactiviteiten maatwerk vraagt. Daarnaast dat een aantal zaken belangrijk zijn bij de algemene begeleidingswijze, zoals het stellen van doelen en het betrekken van het sociale netwerk. Ook dient er aandacht te zijn voor de communicatie tussen medewerkers. Als laatste zijn er aanbevelingen gedaan voor de instelling om haalbare participatiebevordering te optimaliseren. Deze aanbevelingen gaan over het gebruikmaken van sociale vaardigheidstrainingen, het in kaart brengen van het zelfstandig functioneren, het benutten van krachten en kwaliteiten bij het vinden van participatieactiviteiten, het haalbaar methodisch participatiedoelen stellen en het verkrijgen van voorzieningen op maat.