Samenvatting

Tijdens mijn werkzaamheden in de reboundvoorziening heb ik gemerkt dat leerlingen hun verblijf in de rebound als prettig ervaren. Ze worden tijdelijk, uit de voor hun lastige situatie gehaald. Ze worden positief benaderd en komen, door deze nieuwe kans echt even tot rust, zodat ze hierna hun schoolloopbaan voort kunnen zetten. Dit
is dan ook het hoofddoel van de reboundvoorzieningen in Nederland.
Tijdens het verblijf in de rebound zie ik bij veel leerlingen al snel een positieve verandering optreden in het gedrag, ook veranderingen in leerattitude zijn zichtbaar.
Na afloop van het traject in de rebound hebben de leerling, de ouders, de mentor van de rebound, de dossierhouder en de zorgcoördinator van de school een eindgesprek.
In dit gesprek wordt de periode op de rebound geëvalueerd en wordt er besproken hoe de herstart zal gaan verlopen. Dit betekent dat wordt gekeken waaraan de leerling de komende tijd zal gaan werken en wat de aandachtspunten voor zowel de leerling als de school zijn. Na dit gesprek gaat de leerling meestal vol goede moed geheel of gefaseerd terug naar school. Het geleerde van de rebound neemt hij mee
en past hij toe binnen de reguliere setting. Tot dus ver lijkt alles goed te gaan. Toch hoor ik vaak van zorgcoördinatoren dat de herstart van de leerling niet soepel verloopt en er geen succesvolle terugplaatsing is geweest. In dit onderzoek heb ik bekeken wat de factoren voor een succesvolle terugplaatsing zijn.
Om erachter te komen wat er al bekend is over de factoren van succesvolle terugplaatsing ben ik verschillende theorieën gaan bestuderen. Al snel kwam ik erachter dat er nog maar weinig bekend is over de terugplaatsing van leerlingen vanuit de reboundvoorzieningen in Nederland, naar de school van herkomst. Voor mij dus een grote uitdaging om dit verder te gaan onderzoeken.
Ik heb verschillende onderzoeksmethoden toegepast zoals een enquête, een interview en het literatuur onderzoek. Daarnaast heb ik een overleg van alle zorgcoördinatoren van het samenwerkingsverband VO in Nijmegen bijgewoond.
Tijdens dit overleg heb ik gehoord welke knelpunten er zijn op het gebied van nazorg en terugplaatsing vanuit de rebound. Uit deze gegevens zijn een aantal factoren gekomen die een rol spelen bij een succesvolle terugplaatsing van een leerling na een verblijf op de rebound om zijn of haar schoolloopbaan te laten slagen.
Één van de conclusies uit mijn onderzoek is dat de hoofddoelstelling en het doel van het verblijf in de rebound vooraf duidelijk moet zijn. Wanneer een school een leerling aanmeldt moet duidelijk zijn dat hij na het verblijf terug zal keren.
Een tweede conclusie is dat de school een concreet antwoord verwacht op de hulpvraag die neergelegd wordt bij de reboundvoorziening, zodat ze met de handelingssuggesties in de schoolse situatie aan de slag kunnen.
Een andere belangrijke conclusie uit mijn onderzoek is dat het verblijf een kortstondig effect zou hebben. Door verschillende onderzoekers zou het verblijf in de rebound of een soortgelijk time>out project maar een tijdelijk effect hebben. De leerling zou het geleerde wel mee kunnen nemen naar de school van herkomst, maar het volhouden blijkt lastig. Niet altijd staan scholen geheel open voor de terugkeer van een leerling, en de zorg voor ex>rebound leerlingen is niet volledig georganiseerd.

Wat tot slot uit mijn onderzoek blijkt is dat samenwerken het sleutelwoord is. De samenwerking tussen aanleverende scholen en de rebound is van cruciaal belang voor het welslagen van de terugkeer van een leerling. Op dit moment verloopt de samenwerking tussen de rebound en de scholen, volgens de zorgcoördinatoren, zeer goed. Dit punt zal dus zeker een factor zijn die een rol speelt bij een succesvolle terugkeer van de leerling.