Samenvatting

Samenvatting
Keuze onderwerp
Per jaar krijgen ongeveer zeshonderdduizend Nederlanders een traumatisch letsel aan de enkel.
Driehonderdduizend van deze letsels ontstaan tijdens sportbeoefening. Ongeacht de ernst van het
trauma houdt ongeveer tien tot zestig procent van de driehonderdduizend mensen restklachten na het
opgelopen trauma.
Met dit als uitgangspunt is er een probleemstelling met de volgende vraagstelling geformuleerd:
"Geeft geïsoleerde actieve stabiliteitstraining van de enkel door middel van de PhysioFlip significant
meer actieve stabiliteit in vergelijking met functionele actieve stabiliteitstraining van de enkel bij
gezonde proefpersonen?"
Methode.
Om antwoord te kunnen geven op de vraagstelling is een onderzoek opgesteld.
Het onderzoek bestond uit een literatuurstudie en een pilotstudy. Gedurende de literatuurstudie is er
gezocht naar relevante artikelen en achtergrondliteratuur. De belangrijkste gegevens hieruit zijn
gebruikt voor het samenstellen van een theoretisch kader.
Vervolgens is er een pilotstudy uitgevoerd waarin de geïsoleerde training met de functionele training
wordt vergeleken. Er is voor de pilotstudy gebruik gemaakt van een kleine onderzoekspopulatie van
zestien gezonde proefpersonen.
Allereerst is de actieve enkelstabiliteit van de proefpersonen gemeten met behulp van de Force Plate,
videoanalyse en de Myoton. Vervolgens zijn ze "at random" verdeeld in twee trainingsgroepen en
hebben een trainingstraject van vier weken doorlopen.
Eén trainingstraject trainde de actieve stabiliteit van de enkel geïsoleerd met behulp van de PhysioFlip.
Het andere trainingstraject volgde de actieve stabiliteit van de enkel functioneel met behulp van de
oefentol en door het uitvoeren van uitvalspassen. Voor beide trainingstrajecten waren protocollen
samengesteld waarin een opbouw in intensiteit werd nagestreefd.
Na afloop van de trainingsperiode is er een eindmeting uitgevoerd. Deze meting vond op dezelfde
manier plaats als de beginmeting.
Resultaten
Uit de resultaten van de metingen met de Force Plate, videoanalyse en de Myoton, is gebleken dat er
geen significante verschillen kunnen worden aangetoond tussen de beginmeting en de eindmeting bij
beide trainingsgroepen.
Tevens is er geen significant verschil zichtbaar wanneer de twee trainingsgroepen met elkaar worden
vergeleken.
Uitzondering hierop is het verschil in standaarddeviaties van de videoanalyse tussen de geïsoleerde
trainingsgroep en de functionele trainingsgroep. Deze berekening geeft wel een significant verschil
aan.
Conclusie
Antwoord op de vraagstelling:
"Gedurende een trainingsperiode van vier weken en met de gebruikte protocollen, lijkt geïsoleerde
actieve stabiliteitstraining van de enkel door middel van de PhysioFlip niet significant meer actieve
stabiliteit te geven dan functionele actieve stabiliteitstraining van de enkel bij gezonde proefpersonen"
Gezien de grote hoeveelheid niet-significante verschillen die in de resultaten gevonden zijn, wordt het
significante verschil gevonden bij de videoanalyse ontkracht.

Summary
Topic choice
Each year approximately six hundred thousand Dutch people suffer from traumatic ankle injury. Three
hundred thousand of these injuries arise during sports. Despite the seriousness of the trauma
approximately ten to sixty percent of the three hundred thousand people will keep having complaints
after recovery.
With this as a starting point a question has been formed.
Does isolated active stability training of the ankle by implement of the PhysioFlip create
significant more active stability, compared to functional active stability training of the ankle,
employing healthy subjects?"
Approach
An investigation has been formed to be able to answer the question.
The investigation existed of a literary study combined with a pilotstudy. During the literary study
relevant articles and background literature has been searched. The most important information has
been extracted and was used to create a theoretical frame.
After that the pilotstudy which compared isolated active stability training with functional active
stability training has been carried out. The research took place using a small research population
counting sixteen healthy subjects.
At first the active stability of the ankle has been measured using the Force Plate, video analyses and
the Myoton. After that the subjects were divided at random into two clusters and went trough a four
weeks training program. One training program was compiled to train the active ankle stability isolated
using the PhysioFlip. The other program was compiled to train the active ankle stability functional
using the wobble board and making lunges. For each training program a four weeks training protocol
was formed which contained an intensity increase during the time.
Conclusively, after the training program again the active stability of the ankle has been measured
using the same method that has been used for the first measurement.
Results
The results of the measurements with the Force Plate, video analyses and the Myoton showed no
significant differences between the first and the second measurement for each training group.
Simultaneously there were no significant differences comparing the two training groups.
The exception is the difference in standard deviation from the video analyses between the isolated and
the functional training group. This calculation did show a significant difference.
Conclusion
Answering the question:
A four weeks program, training the active stability of the ankle using the formed protocols, shows no
significant differences between the isolated active stability training of the ankle compared to the
functional active stability training of the ankle employing healthy subjects."
The one significant difference found at the video analyses measurement has been left out because of
the quantity of no significant differences found in the results.