Samenvatting

Dit onderzoek is gericht op het vergaren van kennis en inzichten zodat er ingegaan kan worden op de vraag wat hulpverleners van afdeling Y nodig hebben bij de ondersteuning van de cliënt bij proces richting zelfredzaamheid en de invulling van maatschappelijke rollen. In de probleemanalyse komt naar voren dat door grote landelijke transitie in het sociale domein afgelopen jaren zijn doorgevoerd. Het onderliggende idee van deze verandering is dat de bevolking in Nederland minder afhankelijk zou worden van staatssteun (Delsen, 2016). Van cliënten wordt verwacht dat ze een zoveel mogelijk zelfredzaam leven kunnen lijden en participeren in de samenleving. Om op deze transitie aan te sluiten vindt er binnen organisatie X een omslag in de hulpverlening plaats waarbij termen als herstelondersteunend werken, eigen regie en zelfredzaamheid de prioriteit hebben. Voor een gedeelte van de cliëntengroep, die binnen afdeling Y dagbehandeling volgt, blijkt het moeilijk te zijn om deze regie te krijgen dan wel te nemen. Zij vragen juist ondersteuning met betrekking tot maatschappelijk herstel. De hulpverlening op afdeling Y ervaart handelingsverlegenheid ten aanzien van de begeleiding tot invulling van maatschappelijke rollen en het proces richting zelfredzaamheid. Door deze analyse is daarom de volgende hoofdvraag voor dit onderzoek geformuleerd: Hoe kunnen hulpverleners, werkzaam binnen afdeling Y, cliënten ondersteunen ten aanzien van zelfredzaamheid en de invulling van maatschappelijke rollen tijdens hun behandeling, zodanig dat het aansluit bij de behoefte van de cliënt en de organisatorische context? Om de hoofdvraag te kunnen beantwoorden zijn er drie deelvragen opgesteld waarbij als eerste ingegaan wordt op de ervaring met betrekking tot het onderzoeksthema op afdeling Y, Ten tweede wordt er ingegaan op hoe de ondersteuning er volgens hulpverleners en cliënten uit zou moeten zien en als derde wordt er gekeken naar wat er volgens hulpverleners binnen de afdelings- en organisatieniveau nodig is om deze ondersteuning te bieden. Om verdieping aan te brengen met betrekking tot het probleem zijn er verschillende theorieën en modellen onderzocht die van invloed zijn op het probleem. Hiernaast is er gebruik gemaakt van een kwalitatief onderzoek waarbij zowel hulpverleners als cliënten binnen afdeling Y geïnterviewd zijn. Wat vervolgens resultaten met betrekking tot de onderzoeksvraag heeft opgeleverd (Baarda et al., 2018). Hier zijn een aantal belangrijke conclusies uit voortgekomen zoals dat de behandeling binnen afdeling door cliënten als helpend wordt ervaren. Wel zijn zowel hulpverleners als cliënten van mening dat er te weinig aandacht is voor maatschappelijk herstel. De hulpverleners geven aan zich handelingsverlegen te voelen op dit gebied en te weinig tools in het therapeutische aanbod tot zijn/haar beschikking te hebben om hier goed op in te kunnen spelen. Hiernaast geven de respondenten aan dat de transitie van behandeling binnen afdeling Y en de aansluiting van het ambulante behandelteam verbeterd zou mogen worden. Dit om de zorg beter op elkaar aan te kunnen laten sluiten en daarmee in te kunnen spelen op de individuele behoeftes van de cliënt in zijn of haar herstelproces. Dit om de zorg beter op elkaar aan te kunnen laten sluiten en daarmee in te kunnen spelen op de individuele behoeftes van de cliënt in zijn of haar herstelproces. Ook is er behoefte aan inzicht over de mogelijkheden die een cliënt heeft na ontslag bij afdeling Y. Als laatste is er behoefte aan continuïteit binnen de deeltijd.
Om de praktijksituatie te kunnen verbeteren, zijn er een aantal aanbevelingen geschreven met betrekking tot het onderzoeksthema en de resultaten van dit onderzoek.