Samenvatting

leiding: Door toediening van een radiofarmacon, zoals Technetium-99m-Sestamibi (99mTc-Sestamibi), kan met een myocardperfusiescan de doorbloeding van het hart in beeld gebracht worden. Dit radiofarmacon wordt opgenomen door de hartspier, maar kan ook opgenomen worden door de maagwand. Uptake in de maagwand kan zorgen voor een overschatting of onderschatting van de uptake in de inferiorwand van het hart. Uit eerder onderzoek is gebleken dat mensen die Proton Pump Inhibitors (PPI’s) gebruiken, een hogere maagwand uptake hebben dan patiënten die geen PPI’s gebruiken. Dit gaat in het Rijnstate ziekenhuis te Arnhem opnieuw onderzocht worden aan de hand van de volgende vraagstelling: “Wat is het effect van PPI-gebruik op de maagwand uptake bij een myocardperfusiescan en op het interfereren van de maagwand met het hart?”
Methode: De data van het onderzoek werden retrospectief verzameld. De onderzoekspopulatie bestond uit 100 patiënten: 50 in de onderzoeksgroep (PPI-gebruikers) en 50 in de controlegroep (geen PPI-gebruikers). Ten eerste werd met regions of interest (ROI’s) op de ruwe data de hoeveelheid counts per pixel gemeten in de maagwand. Hiermee werd de relatieve maagwand uptake van elke deelnemer berekend. Daarnaast werden de gereconstrueerde beelden beoordeeld door twee nucleair geneeskundigen. Zij hebben met een binaire scorelijst (ja/nee) beoordeeld of er klinisch relevante maagwand uptake aanwezig was en of deze storend was.
Resultaten: De inspanningsscans (gemiddelde (M) = 0,227, standaarddeviatie (SD) = 0,085) en de rustscans (M = 0,202, SD = 0,081) van de onderzoeksgroep hadden een statistisch significant lagere relatieve maagwand uptake dan de inspanningsscans (M = 0,311, SD = 0,061) en de rustscans (M = 0,276, SD = 0,062) van de controlegroep.
Bij de inspanningsscans en de rustscans lag de frequentie klinisch relevante maagwand uptake binnen de onderzoeksgroep (42% en 48%) hoger dan binnen de controlegroep (30% en 20%). Bij de inspanningsscans bleek dit niet significant.
De frequentie storende maagwand uptake bij de inspanningsscans en rustscans bleek hoger te zijn binnen de onderzoeksgroep (58% en 46%) dan binnen de controlegroep (26% en 28%). Dit verschil was enkel bij de inspanningsscans statistisch significant.
Conclusie: Uit het onderzoek bleek de frequentie klinisch relevante maagwand uptake en de storende maagwand uptake bij een myocardperfusiescan hoger te liggen bij PPI-gebruikers, dan bij patiënten die geen PPI’s gebruiken. Bij de klinisch relevante maagwand uptake van de rustscans en de storende maagwand uptake van de inspanningsscans bleek dit verschil statistisch significant te zijn. Over de relatieve maagwand uptake kon geen betrouwbare conclusie getrokken worden, aangezien de validiteit van de resultaten verlaagd was en de resultaten minder betrouwbaar waren.