Samenvatting

Achtergrond
In dit onderzoek is gekeken naar de mogelijkheden en belemmeringen van verpleegkundigen en verzorgenden die zij ervaren ten aanzien van beweegstimulering van de ouderen van Sint Anna te Boxmeer. Dit zodat bevindingen en vervolgens de aanbevelingen voor de dagelijkse praktijk opgesteld konden worden. De organisatie Sint Anna heeft aangegeven de kwaliteit van leven van bewoners te willen verhogen. Men is van mening dat het inbedden van bewegingsstimulering binnen de instelling de beleving van geluk, en daarbij de kwaliteit van leven, hier een aandeel in kan hebben. Middels dit onderzoek is er antwoord gegeven op de volgende onderzoeksvraag:
Welke mogelijkheden en belemmeringen zien de verzorgenden en verpleegkundigen ten aanzien van beweegstimulering voor de bewoners van woonzorgcentrum Sint Anna?
Methode
Dit onderzoek betreft een eenmalige beschrijvende, transversale survey. De data zijn verzameld door middel van een vragenlijst met 23 vragen welke 15 gesloten en 9 open vragen bevatten. In de vragenlijst is er middels ervaringsvragen naar diverse aspecten van beweging (beweegstimulering, sporten, bewegen tijdens de algemene dagelijkse activiteiten en het beweegbeleid) gevraagd. De vragenlijst is verspreid over 124 verzorgenden en verpleegkundigen werkzaam binnen Sint Anna. Deze werd ingevuld door 26 medewerkers.
Met het uitvoeren van gestructureerde participerende observaties is er getracht een beeld te scheppen van de actuele werkwijze in de gemeenschappen omtrent beweegstimulering.
Resultaten
De resultaten van dit onderzoek laten zien dat een hoog aantal medewerkers beweegstimulering voor de bewoners belangrijk vindt en zich hier zelf ook verantwoordelijk voor voelt. Echter blijkt ook dat een groot aantal van de respondenten toch onbedoeld handelingen van een bewoner overneemt terwijl deze dit zelf nog kan. Werkdruk en tijdgebrek werden meerdere malen als antwoord gegeven voor het overnemen van handelingen en waren redenen om niet bezig te zijn met beweegstimulering. Volgens een meerderheid van de respondenten wordt beweegstimulering soms in het zorgleefplan opgenomen. De helft van de respondenten is op de hoogte van de actuele beweegvoorzieningen binnen Sint Anna. Als het gaat om het samenwerken met multidisciplinaire disciplines rondom beweegstimulering geeft een groot aantal respondenten aan dat de samenwerking op dit vlak nog verbeterpunten heeft.
Conclusie
Geconcludeerd kan worden dat de verzorgenden en verpleegkundigen van Sint Anna beweegstimulering belangrijk vinden maar dat dit nog niet zodanig in hun werkwijze is verweven dat dit ook daadwerkelijk een structureel onderdeel is binnen de zorgverlening. Er zal een omslag binnen de organisatie plaats moeten vinden zodat beweegstimulering een structurele plaats krijgt binnen de organisatie. Uit de literatuur blijkt dat een goede samenwerking tussen de multidisciplinaire disciplines binnen een instelling de kans vergroot dat een beweegbeleid effectief is en hierdoor dus kan slagen. Op dit moment ervaren de zorgmedewerkers soms een zodanige werkdruk, en is er regelmatig tijdsgebrek waardoor zij beweegstimulering een minder hoge prioriteit kunnen geven. Het scheppen van een werkklimaat waarin er ruimte is om beweegstimulering toe te passen is van groot belang.