Samenvatting

De afdeling Hartkatheterisatie van het Radboudumc in Nijmegen is in november 2016 gestart met digitale voorlichting bij patiënten die een CAG of PCI ondergaan. Sinds de implementatie van deze methode heeft er geen evaluatie plaatsgevonden over de patiënttevredenheid. Bij de medewerkers van de afdeling rijst nu de vraag hoe tevreden de patiënten eigenlijk zijn met deze nieuwe methode van voorlichting. De vraagstelling van dit onderzoek luidt dan ook: hoe is de patiënttevredenheid ten aanzien van de digitale voorlichting die poliklinische patiënten doorlopen voordat ze een PCI of CAG ondergaan in het Radboudumc?
Binnen dit onderzoek is er gekozen voor een mixed-method design. Het kwantitatieve aspect van het onderzoek werd vormgegeven middels vragenlijsten, welke door twintig respondenten zijn ingevuld. Deze vragenlijsten waren onderverdeeld in vijf aspecten, te weten procedures en afspraken, informatievoorziening, gebruiksvriendelijkheid, vormgeving en tevredenheid. Middels acht interviews, met de topiclist gebaseerd op de eerder afgenomen vragenlijsten, werd kwalitatieve data verzameld.
Op basis van de resultaten kan geconcludeerd worden dat de patiënttevredenheid ten aanzien van de nieuwe digitale voorlichting hoog is. De informatie die gegeven wordt is volgens de respondenten toereikend en begrijpelijk. Tevens gaven eenentwintig respondenten aan zich door het gebruik van de digitale voorlichting comfortabeler te voelen tijdens de procedure.
Opvallend is echter dat ongeveer de helft van de patiënten geen duidelijke voorkeur heeft voor digitale voorlichting. Ook geeft bijna iedere respondent aan te twijfelen of de digitale voorlichtingsomgeving geschikt is voor de oudere patiënt. Daarnaast blijkt uit het onderzoek dat de gebruiksvriendelijkheid van de digitale voorlichtingsomgeving op een iPad of tablet nog te wensen overlaat.
De grootste bijvangst van dit onderzoek is dat van de tweeëntachtig patiënten die werden benaderd er zeventien patiënten, uit het Radboudumc, de link naar de digitale voorlichtingsomgeving wegens onbekende reden niet gekregen hadden. Tevens waren er zesentwintig patiënten uit een verwijzend ziekenhuis die de link niet gekregen hadden. Dit lijkt conform afspraak, ware het niet dat er wel degelijk patiënten uit een verwijzend ziekenhuis waren, die de link naar de digitale voorlichtingsomgeving wel hadden ontvangen.
De aanbevelingen naar aanleiding van dit onderzoek zijn:
- Het (laten) inventariseren van de gegevens die patiënten graag aan het eind van de digitale voorlichting in een samenvatting of op een checklist zouden willen hebben, en dit toevoegen aan de voorlichtingsomgeving.
- De patiënten de keuze geven tussen mondelinge en/of digitale voorlichting.
- De digitale voorlichtingsomgeving gebruiksvriendelijker maken voor de verschillende apparaten, zoals een iPad of een tablet.
- Uitzoeken waarom niet iedere patiënt de digitale voorlichting ontvangt en dit proces aanscherpen, zodat zo snel mogelijk iedere patiënt gebruik kan maken van de digitale voorlichtingsomgeving.